محسن سازگارا

سلام
بامدادچهارشنبه 24 تیرماه 1388 و 15 جولای 2009 میلادی
متأسفانه خبر بدی رو داریم و اون اینست که بچه های زیادی که کشته شدند، شهدای جنبش، جنازه هاشون تو سردخونه است. برآورد بیشتر از 150-160 نفر است ولی اونچه که دقیق تا الان قطعی شده، بیش از 60-70 تا شناسایی شده داریم که من خبرهای دقیقتر به دستم برسه در شبهای بعد بهتون میگم. سهراب اعرابی یکی از این شهدای ماست در کنار ندا و سایر شهدا. این حادثه، این سبعیت، این وحشیگری، این خشونت، این رفتار غیر انسانی، غیر دینی، غیر اخلاقی، این آدمکشی و جنایت که در تاریخ ما کم نظیره، وظیفه ما رو سنگین تر میکنه.
نکته اول اینست که روز پنجشنبه که تظاهرات به سبک ایرانی (به قول مفسر MSNBC از هوش ایرانیهاست که راه حلی پیدا کردند که با تاکتیک پراکنده شدن و در همه جا بودن، موفق شدند که نیروهای سرکوبگر رو گیج بکنند و اونها کاری نتونند بکنن) ما روز پنجشنبه که روز شهداست، پنجشنبه و جمعه ای که در پیشه، 5 بعداز ظهر تا 8 بعداز ظهر هرکجای کشور که هستیم و در هر شهر که هستیم از خونه باید بیاییم بیرون. مهم اینست که در همه جا بیاییم بیرون تا نیروهای سرکوبگر نتونن کاری بکنن. اگر یک منطقه خاصی، یک شهر خاص مثلاً فقط تهران باشه، فقط مشهد باشه، فقط رشت باشه یا هر شهر دیگه و فقط یک منطقه باشه، اونوقت سرکوب میشه ولی تاکتیکی که هفته گذشته تست کردیم، امتحان کردیم و جواب داد، همه وقتی 5 بعد ظهر بیاییم بیرون تا 8شب یا 9 شب، وقتی توی خیابون باشیم، در همه جا حضور داشته باشیم، اونوقت نیروهای سرکوبگر هم نمیتونن سرکوب بکنن. مثل امواج دریا همه ی شهرها و حتی روستاهای کشور رو دربر میگیره. با این اومدن تو خیابون هرجایی که جمعیت 50 نفر 60 نفر 100 نفر، هر تعدادی که صلاح میدونید، جمع میشه دور هم میتونه با یک V ساده، با یک شعار ساده، با یک علامت سبز جنبش و به خصوص عکس سهراب، ندا و سایر شهدا میتونیم حرفمونو بزنیم اعتراضمونو بگیم، عکسمونو بگیریم، فیلممونو بگیریم و دنیا رو هم مطلع بکنیم. این روز اتفاقاً روز پنجشنبه بسیار بسیار بسیار لازمه که Discipline و نظم مبارزات بی خشونت رو رعایت کنیم. اطلاعاتی که من دارم اینست که اون جمع محدود سردارهای رانت خوار سپاه که حتی در فرماندهی سپاه هم منفور هستن و عوامل این سرکوب هستند، به شدت محل اختلاف واقع شدند و زیر فشار هستند از طرف بچه های سالم، درست، پاک و امانتدار سپاه، بسیج و نیروی انتظامی. بنابراین ما در جنبش مدنی دنبال انتقام گیری نیستیم و انتقام رو بعداً قانون خواهد گرفت از مرتکبین واقعی. ما بیش از هروقت دیگه ای احتیاج داریم که روز پنجشنبه وقتی اومدیم از خونه بیرون هرجایی که از جلوی مقر نیروی انتظامی، سپاه و یا بسیج رد شدیم، یک شاخه گل نه بیشتر که یک وقت محل سوء استفاده های دیگه ای نشه، اگر خطری نداره، اگر اخطاری نشده که تیراندازی میشه، جلو بریم بدیم به کسی که اونجا هست یا پای دیوارش بگذاریم. این کار رو اگر خطر نداشته باشه، یک بچه، یک پیرزن یا یک پیرمرد انجام میتونه بده حتی و حتماً هم عکسها و فیلمهایی که میگیرین نشون میده که ما چگونه بار سنگین این جنایت رو روی دوش و وجدان بچه های سپاه، بسیج و نیروی انتظامی بار خواهیم کرد. این اونجاییست که نیروهای سرکوبگر به شکست نزدیک شده اند. بنابراین من استدعام اینست که Discipline و نظم جنبش بدون خشونت رو رعایت کنیم. روز پنجشنبه احتیاج داریم هم همه بیرون بیاییم در همه جا و هم اینکه با نظم خودمون و گل دادنمون نیروهای سرکوبگر رو به نقطه شکست که بسیار نزدیک شدند، نزدیکتر بکنیم و در هم بشکونیم.
یک کسی پرسیده است که « آیا دم خونه های کسانی که عضو سپاه هستند، بسیج هشتند یا حتی عضوی از حکومت هستند یک V بکشیم (عضو بالای حکومت نه یک کارمند ساده) یک v سبز بگذاریم و یک گل هم پاش بگذاریم؟» حتماً به نظر من کار خوبیست. V سبز جنبش رو در خونه هر بسیجی هر سپاهی یا هر عضو بالای حکومت از معاون وزیر به بالا و از مدیران ارشد بگذارید و گل بگذارید و اگر هم میتونین بهتر از این، اضافه بر اونها، عکس سهراب، ندا، سایر شهدامون هم اونجا به دیوار بزنید، دم منزلشون بزنید و بعد هم باهاشون صحبت بکنید و مطمئن باشید این کار تأثیر داره.
نکته دیگه ای که سؤال جدی ایست که این روزها مطرحه و بسیار هم پرسیده میشه، اینست که «جمعه و نماز جمعه رو چیکار کنیم» من سه تا نکته رو سریع خدمتتون عرض میکنم:
- نکته اول اینکه بدانیم که دشمن (کودتا چیها) چه کار میخوان بکنن. اطلاعاتی که ما داریم نشون میده که آقای رفسنجانی در هماهنگی با آقای خامنه ای داره میره نماز جمعه. این تصور ساده رو نداشته باشیم که آقای رفسنجانی میره در نماز جمعه و محکم می ایسته و میگه من رأی شما رو پس میگیرم و به ملت می پیونده. این کار رو اگر ایشون میخواست بکنه باید قبل از رفتن نماز جمعه بکنه، شفاف اعلام بکنه. قرار همچین چیزی نیست. بحث آشتی ملی رو قراره مطرح بکنن و از حضور بچه ها استفاده بکنن، سهم نماز جمعه تهران روو دوربینهای تلویزیونی هم بگذارن، دنیا رو هم دارن در جریان میگذارن که بعد بگن این جمعیتی که اومد مثل اون 40 میلیون رأی، رأی به نظامه، مردم همه نظام رو دوست دارند، این دعوای خانوادگیه، عناصر مرموزی هستند، ما که دعوا نداریم، ما آشتی داریم، همه دیگه رضایت دادند و مقام رهبری هم فصل الخطابه. این رو دارم میگم که اگه یه وقت این اتفاق افتاد جا نخورید. ساده انگاری نکنید که فکر کنید جمعیت زیادی که برید، میتونید که تحت تأثیر قرار بدید و نتیجه دیگه ای بگیرید.
- نکته دوم اینست که باز من میبینم خیلیها میپرسن که «اگر جمعیت زیادی بریم، نماز جمعه رو فتحش میکنیم، در بغل میگیریم، تجمع رو برای اونها نا امن میکنیم» این درسته که یه اصل کلی رو ما داریم که هرجا اونها تجمع میکنن ما هم چون تعدادمون بیشتره حضور پیدا میکنیم و نا امن میکنیم براشون و نشون میدیم که ما مطالبه مون رو میخوایم و مطرح میکنیم. اما این زوده که ما نماز جمعه تهرا ن و شهرستانها را بتونیم فتح کنیم. هنوز یک مقداری کار داریم، هنوز اون آمادگی رو نداریم.
- نکته سوم اینست که خبری که مطرح شده آقای مهندس موسوی میره، خود فیس بوک ایشون مطرح کرده که او اطلاع نداشته و روزنامه اعتماد و سایر روزنامه ها به غلط از اونجا نقل کردند. اگر رئیس جمهور منتخب اعلام کرد، کتبی نه شفاهی، دو خط روی همون سایت قلم که من میرم نماز جمعه، اونوقت با تمام قوا ما میریم نماز جمعه تا بگیم که رئیس جمهور منتخبمون رو پشتیبانی می کنیم. اگر آقای مهندس موسوی، فقط آقاق مهندس موسوی، مکتوب ظرف چهارشنبه و پنجشنبه اعلام کرد که من میرم نماز جمعه، قدرت نمایی جنبشه که بره نماز جمعه و اعلام بکنه که ما اومدیم و رئیس جمهور منتخب رو پشتیبانی میکنیم. چگونه حضور پیدا میکنیم؟ من فرداشب و پس فردا خدمتتون عرض خواهم کرد، اگر مسجل بشه که آقای مهندس موسوی میره ولی اگه ایشون نره، به نماز جمعه تهران و شهرستانها دلیلی نداره که پا بگذاریم.
عرضم تمومه، تا فردایی دیگه و دیداری دیگه خدا حافظ، به امید پیروزی