محسن سازگارا

سلام
بازهم همون بامداد شنبه ۱۰ امرداد ۱۳۸۸ و ۱ آگوست ۲۰۰۹ میلادی
من عذرخواهی بکنم از دوستانی که این صحبت‌ها رو پیاده می‌کنند که امروز داره در دو قسمت می‌شه و کار اونها زیاد می‌شه؛ ولی بارمون با یک ده دقیقه بار نشد و ناچاریم که این دومی رو هم صحبت کنیم. قبل از اینکه بقیهٔ بحث تظاهرات رو انجام بدم، این رو بگم که خیلی سؤالات اومده که در این هفته‌ای که در پیشه، اگر دیگه کودتاچی‌ها نترسند و برنامه رو عوض نکنند، دوشنبه تنفیذ حکم آقای احمدی‌نژاده، چهارشنبه تحلیفه، یعنی سوگند خوردن در مجلس و جمعه هم نیمهٔ شعبانه که جشن و چراغونیه و شَب اش هم طبیعتاً مردم توی خیابون‌ها هستند. بنابراین برای این سه تا نکته چه برنامه‌ای داشته باشیم، امروز انشاءالله نهایی می‌شه و من در برنامهٔ فردا خدمتتون عرض خواهم کرد. سعی هم می‌کنم بلکه خودم رو به یکی از برنامه‌های صدای آمریکا هم برسونم، شاید بتونم از اونجا هم بهتر خدمتتون صحبت بکنم. مجموعهٔ پیشنهاداتی که اومده داره بررسی می‌شه و انشاءالله نهایی خواهد شد.
اما نکتهٔ دیگه این است که من قول داده بودم که اون ارزیابی سی روزه که باید الان اسمش رو بگذارم ارزیابی چهل روزه از این جنبش رو، مجموع کارهایی که تا الان کردیم، قرار بوده بکنیم تاکتیک‌های ما، تاکتیک‌های حکومت و کارها و پیشنهاداتی که از این به بعد داریم رو، همه رو یکجا بیارم در دو یا سه برنامهٔ جداگانه بدم؛ متأسفانه به دلیل این کارهای روزمره و کارهایی که داشتیم، عقب افتاده؛ امیدوارم در چند روز آینده نهاییش کنم و اون رو هم بتونم خدمتتون بدم.

این رو می‌گم برای اینکه بعضی‌ها هم سؤال کردند که خوب، حالا ما این هفته هم کارهامون رو کردیم، اومدیم احمدی‌نژاد تحلیفش هم انجام شد و اومد گفت من رئیس‌جمهورم، بعدش چیکار کنیم؟ بعدش خیلی کارها داریم بکنیم؛ همین الان هم آقای احمدی‌نژاد مدعیه که رئیس‌جمهوره و مهم این است که اولاً ما او رو به رسمیت نمی‌شناسیم و تا پایین کشیدن کودتاچی‌ها از پا نمی‌نشینیم و حق ملت رو پس می‌گیریم، رأی مردم رو پس می‌گیریم و می‌ریم کودتاچی‌ها رو هم محاکمه می‌کنیم؛ اما برای اینکه به اون برسیم باید که یک سری فعالیت‌هایی بکنیم که لیست کاملش رو من سعی می‌کنم در بیارم و خیلی کارهای دیگه هم باید بکنیم، تا انشاءالله بتونیم که به پیروزی برسیم.
برگردیم به تظاهرات؛ حرف این بود که روز پنجشنبه عظمت و بزرگی ئی که در سطح کشور اتفاق افتاد، بسیار بالا بود. بگذریم از حرف‌های خنک و بی‌مزهٔ امثال کیهان و تلویزیون ایران و نمی‌دونم اینهایی که «چندصد نفر، چند هزار نفر بودند!» آبروی خودشون رو می‌برند؛ وگرنه در یک محلهٔ تهران، فرض کنید فقط یوسف‌آباد فیلم‌هاش که اومده، مجموع جمعیتی که در اقصی نقاط هستند و بچه‌ها هر کاری دلشون خواسته کردند، به مراتب بیشتر از چند هزار نفره؛ یا فقط توی خیابون مطهری در تهران، جمعیتِ چند هزار نفری هست و اقصی نقاط تهران؛ و واقعاً اون یک میلیون نفر با مجموع مردمی که اومدند توی خیابون، «به دَمی یا دِرمی یا قدمی یا قلمی» هر کس به اندازهٔ توانش کمک کرد به حرکت روز پنجشنبه، واقعاً اغراق نیست اگر بگیم چند میلیون نفر در سطح کشور کمک کردند و این حادثهٔ بزرگ اتفاق افتاد.
این تاکتیک بسیار مؤثر بود که هم از شب‌بودن استفاده شد هم کمک کردند مردم با ماشین‌ها، خیابون‌ها بند اومد، ترافیک سنگینی شد، سرکوب‌گرها نتونستند جابجا شند. هم اینکه این پراکندگی، هر کس در محله‌ای که حتی شاید بهتر می‌شناخت خیلی‌ها بودند تونست که اینطور خوب کار بکنه. بنابراین ما این تاکتیک رو، تظاهرات به سبک ایرانی رو [که] برامون کار کرده، در فعالیت‌های بعدی هم نباید از دست بدیم.
نکتهٔ مهم این است که این کمیته‌هایی که شکل گرفته و در این تظاهرات هم فعالین خیلی خوب خودشون رو حفظ کردند، اگرچه مجموع گزارش‌ها نشون می‌ده شاید تا هفتاد هشتاد نفر در تمام سطح کشور، ما دستگیری داشتیم؛ ولی خوشبختانه از فعالین و دست‌اندرکاران کمتر گزارش رسیده که دستگیری داشتیم؛ داریم یک گزارش‌هایی ولی در مقابل چند میلیون آدمی که کار کردند خیلی خوب بوده و خوشبختانه تا اینجا من گزارشی رو نگرفتم که کسی کشته شده باشه و خیلی خوب تونستیم حفاظت بکنیم از خودمون.
این نکته که تا الان هروقت اومدیم عمودی ارتباط گرفتیم، اومدیم توی خیابون و با حکومت حرف زدیم؛ ارتباطات افقی خیلی مهمه، یکی از سه روش گسترش جنبش ما مسئلهٔ گسترده کردنش در اقشار مختلف، در گروه‌های مختلف و این فعالین ارتباط داشتنشون با همه، فعالینی که الان خیلی زیاد داریم. من نگاه می‌کردم، می‌دیدم جنبش در صربستان علیه میلوسویچ، اون سازمان دانشجویی آتپور روز اول فقط یازده نفر بودند؛ ولی وقتی خوب حرکت کردند، به فاصلهٔ کوتاهی یک ملت باهاشون حرکت کرد و اون دیکتاتور رو کشیدن پایین. الان ما شاید فقط یازده هزار گروه مختلف داشته باشیم در سطح تهران و شهرهای مختلف که اگر خوب حرکت بکنیم، نیروی خیلی بزرگیه. ما جاهایی که در سطح شهر الان ارتباطات افقی لازمه، اون روشی که در نوار قبلی صحبت کردیم، گروه‌های ده بیست نفره که خوب همدیگر رو بشناسند، وقتی در یک جای شهر تنها می‌شند، نیروی سرکوب‌گر نیست، نفوذی نیست، وقتِ خیلی خوبیست که باهمدیگه ارتباط بگیرند، هم رو بشناسند، ارتباطات افقی برقرار شه. سلسله اعصاب هر جنبشی ارتباطاته! ارتباطات اگر خوب برقرار بشه، سرعت می‌ده به جنبش. البته جایی هم هست که سرکوب‌گرها از همون جا هم به هر جنبشی صدمه می‌زنند. بنابراین حفاظت از ارتباطات هم خیلی واجبه.
من دیدم بیشترین وسیله‌ای که استفاده می‌شه، تلفن‌های ایران‌سله که با یک کپی شناسنامه می‌شه خرید و کار کرد. این وسیلهٔ خوبیست؛ ولی موبایل مشکلات خودش رو داره، هزینه‌ش هم بالاست. اگر جاهایی به اینترنت دسترسی هست، امکان برقراری تماس اینترنتی هست، سایت skype (اسکایپ) فوق‌العاده امنه؛ در ایران ممکنه فیلتر باشه، می‌تونید با فیلترشکن بهش برید و دانلودش بکنید. پروتکل امنیتی که این سایت داره بالاست، به‌خصوص برای Audio (صدا) و حرف زدن از همهٔ زمینه‌های دیگرش هم امن‌تره؛ تقریباً نزدیک به صفره امکان [اینکه] کسی بشکوندش. بنابراین می‌تونید skype رو دانلود کنید و از طریق اینترنت، حداقل فعالین، هر یک آدم مسئولی با آدم مسئول جای دیگه، در شهرستان دیگری یا در همون تهران ارتباط بگیرند، راحت با هم حرف بزنند. همین‌طور هم هست Gmail (جی‌مِیل)، ایمیلی که در Google (گوگِل) شما می‌سازید؛ Yahoo (یاهو) خیلی امن نیست، شکوندن یاهو سخت نیست؛ ولی Gmail هم فوق‌العاده امنه، به‌خصوص اگر اون Security Feature (ویژگی امنیتیش) رو فعال کنید. باید به قسمت Settings برید، از اونجا که کلیک بکنید قسمت General و از اونجا اونوقت میایید اون Always use https رو باید فعال بکنید. الان به طور معمول ایمیل شما [آدرسش] http هست؛ ولی وقتی از این مسیر برید، https که اون Sش Security و امنیته فعال بکنید، این ایمیل هم فوق‌العاده امنه. برای احتیاط بیشتر می‌تونید یا یک اسمی باشه که اون دوستِ شما هم می‌دونه، اسم خودتون نباشه؛ همین‌طور هم توی skype، [یک] ID (شناسه) داشته باشید که اسم خودتون نباشه، ولی دوستتون می‌دونه؛ این هم وسیله‌ایست که سرعت ارتباط شما رو با هم بالا می‌بره، تاکتیک‌پذیریِ مجموعهٔ جنبش رو افزایش می‌ده. من خواهشم این است که کار بکنید روش؛ هر سؤالی دارید بپرسید، دوباره براتون مطرح بکنیم. چون ما این ارتباطات رو برای بخش‌های بعدی جنبش احتیاج داریم و فعالیت‌هایی که در پیشه.
من عرضم رو همینجا با دوتا خبر تموم بکنم: یکی تأثیر همین حرکت پنجشنبه که به همهٔ دنیا سرایت کرد، به طور قطع دوتا خبریست که به نظر من کاملاً متأثر از این بوده. یکی اینکه دیروز در سنای امریکا تحریم بنزین برای ایران تصویب شد؛ حالا جزئیاتش رو در خبرها خواهند گفت. یکی هم اینکه یکی از اون شرکت‌هایی که ما در ایران تحریمش کردیم و مؤثر بوده، به دست و پا افتاده؛ اومده تماس گرفته که من چیکار بکنم که دست از سرم بردارید و از تحریم ملت ایران بیام بیرون!؟ حالا جزئیاتش رو بعداً خدمتتون عرض می‌کنم.
عرضم رو همینجا تموم بکنم، تا فردا شاد و پیروز و موفق باشید. [انگشتانشون رو به شکل V گرفتند]