August 4, 2009

متن پیاده شده روز چهارشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۸۸

سلام
چهارشنبه ۱۴ امرداد ۱۳۸۸ و ۵ آگوست ۲۰۰۹ میلادی
البته عملاً احتمالاً این [ویدئویی] که دارم ضبط می‌کنم، زودتر از ۱۴ مرداد نصب خواهد شد روی وب‌سایت و یوتیوب؛ برای اینکه روز چهارشنبه ساعت ۹ صبح، آکسیون سراسر کشور هستش. من فکر کردم که این رو زودتر صحبت بکنم، دلواپس بودم از اینکه بعضی سفارش‌هایی که می‌خوام بکنم و با همدیگه مرور بکنیم، یک وقت دیر نشه. بنابراین امیدوارم که امشب تا آخر شب نشده، روز سه‌شنبه، شبِ چهارشنبه این در دسترس شما باشه؛ ولی خوب تاریخ چهارشنبه ۱۴ مرداد رو می‌زنیم.
من یک بار دیگه باید توصیه‌هایی رو انجام بدم...

ما روز تحلیف که قرار گذاشتیم روز چهارشنبه، روز صدور فرمان مشروطیت [ساعت] ۹ صبح در تهران و تمام شهرها جمع بشیم، یادمون باشه این قرار نیست آخرین آکسیون ما باشه؛ خودمون رو بی‌خودی هدر بدیم یا خدای نکرده به دردسر بندازیم؛ همون‌جوری که از روز اول هم صحبت کردیم، ما یک دوی سرعت صد متر نداریم برسیم اون تَهش تموم بشه؛ یک دوی ماراتون داریم که باید سازماندهیمون رو و انرژیمون رو درست تقسیم بکنیم که بتونیم گام به گام بریم برسیم به انتهای پیروزی که پایین کشیدن کودتاچی‌ها و محاکمه کردن اونهاست. بنابراین برای اینکه پشت این روز تحلیف، از جمعه مسابقات فوتبال شروع می‌شه که یک برنامه‌ای رو هم استخراج شده که خدمتتون ارائه می‌کنم فردا پس‌فردا که چه جوری توی استادیوم‌ها بریم و همهٔ استادیوم‌ها رو سبزش بکنیم؛ بعدش ماه رمضونه، شب‌های احیا، استفاده از اون آکسیون‌های دوگانه‌ای که ماسک ریای مذهبی آقای خامنه‌ای و همراهان ایشون رو پاره می‌کنیم؛ نشون می‌دیم به دین هم باوری ندارند و تجمعات قانونی هستش که می‌تونیم توش بریم؛ یک پشتش اول مهره و از این طرف شروع کردن به فلج کردن کشور، دولت غیرقانونی رو از کارامدی انداختن و به‌جاش دولت منتخب خودمون رو تقویت کردن؛ این مسیریست که با همدیگه باید بریم. بنابراین باز هم تکرار می‌کنم، واجبه که خودمون رو محافظت کنیم؛ خوب انرژی خودمون رو تقسیم بکنیم که بتونیم مسیر رو تا انتها با همدیگه طی بکنیم.
امروز چهارشنبه ۹ صبح در تهران، میدان بهارستان قرارمون هست؛ اگر در اشغال نظامی‌ها بود، میدون امام خمینی و اگر اونجا هم اشغال بود، جلوی بازار و اگر اونجا هم اشغال بود، در تمام سطح شهر؛ در بیست میدون، سی میدون، پنجاه میدون، هر چقدر که زورمون می‌رسه پخش می‌شیم. از تاکتیک تظاهرات به سبک ایرانی استفاده می‌کنیم؛ خیابون‌ها رو، ماشین‌های سواره بند میارند؛ بوق می‌زنند؛ آنچنان که روز دوشنبه هم به خوبی کردند؛ توی روزنامه‌های دنیا هم منعکس شد و بتونند بچه‌های پیاده کارشون رو انجام بدند، شعارشون رو بدند.
از نازی‌آباد بچه‌های خوب نازی‌آباد برای من ایمیل زده بودند که «ما حرکت کردیم، اسم ما رو هم جنوب شهر بیارید.» من از همین جا می‌خوام بگم، امیدوارم به گوششون برسه، مطمئن باشید روز چهارشنبه از محور خیابون مولوی به پایین تا اون طرف بهشت‌زهرا، از این طرف تا مهرآباد جنوبی و غرب‌تر، از اون طرف تا افسریه، کلاً اون مناطق در اختیار شماست؛ نیرو[ی سرکوبگر] در اون مناطق در حداقل خواهد بود؛ بنابراین در هر مرحله و هر میدون و هر محله و هرجایی که باشید، به راحتی می‌تونید شعار بدید، شعار بنویسید و حسابی جَو رو، درواقع جنبش سبز رو ببرید اونجا. امروز روز چهارشنبه مانور خیلی خوبی می‌شه در تمام مناطق جنوب شهر داد.
در شهرها بچه‌های خوب ارومیه نوشتند که حرکتی کرده بودند، گزارش دادند؛ من خواهشم این است که فیلم رو فراموش نکنید. سلاح نیرومند جنبش ما عکس و فیلمیست که می‌گیرید و می‌گذارید روی یوتیوب، می‌آد توی همهٔ رسانه‌ها پخش می‌شه و ضمناً همه هم می‌فهمند که کجا چه خبر بوده. بچه‌های اهواز خیلی خیلی ایمیل‌های شورانگیزی زدند؛ مواظب باشید که این حقه‌بازی‌های حکومت که بمب گذاشتند و می‌خواد به خشونت بکشه، یک‌وقت گریبانتون رو نگیره؛ مبارزهٔ ما مبارزهٔ مدنی و بی‌خشونته؛ تاکتیک‌های مبارزات مدنی به مراتب پرقدرت‌تر از تاکتیک‌های خشونت‌آمیزه. بنابراین اهواز، حرکتی که بچه‌ها کردند خودشون هم گزارش دادند خوب بوده؛ خیلی هم شدید باهاشون برخورد شده.
ولی باز من خواهش می‌کنم فیلم و عکس رو فراموش نکنید. در تهران و سایر شهرها هم من باز توصیه‌م این است که یک کسایی به عنوان یک وظیفه، برن در نقاط امن، در ساختمون‌هایی که می‌دونند زاویهٔ خوبی داره، مشرف به میدون بهارستان، میدون امام خمینی، دمِ بازار که قرار ما در همهٔ شهرها از دمِ بازارهاست، مستقر بشند با خیال راحت و اونجا اول هم روی یک روزنامهٔ روز، چون جای امنی هستند، طبیعتاً توی خیابون نمی‌شه اینکار رو کرد، اول یک شات، یک تصویر از روی روزنامه بگیرند که تاریخ روز رو نشون بده؛ بعد دوربینشون رو حرکت بدند و فیلم بگیرند یا عکس بگیرند. اینست که فیلم و عکس بخش لاینفکی از جنبش ماست.
من یک توصیه‌ای رو هم روی فیلم به شما بکنم؛ باز راجع به موتورسیکلت‌ها. ببینید نقش موتورسیکلت‌ها در سرکوب به گونه‌ایست که، نقشیه که اسب‌سوارها در این طرف دنیا می‌کنند. ببینید این جمعیت، وقتی این موتورسوارها میان، دو نفر هستند؛ می‌زنند توی جمعیت؛ پراکنده می‌کنند جمعیت رو؛ درواقع همون کاری که اسب‌سوارها در این طرف دنیا هم می‌کنند، موتورسوارها در ایران می‌کنند. من توصیه‌م این بود که ساده‌ترین کار برای موتورسیکلتی که اینطوری توی صف می‌زنه، میخیه که ساخته باشید، سر راهشون بریزیم. ولی وقتی جمعیت اینطور انبوهه، طبیعتاً اون میخ توی پای جمعیت فرو می‌ره؛ نمی‌شه این کار رو کرد. بنابراین بهترین مقابله این است که به نوعی وقتی جمعیت انبوهه، یک جوری تعادل اونها رو به هم بزنیم و برشون گردونیم. وقتی که جمعیت فشرده‌ست، خیلی دیگه هزینه‌ای نداره؛ چون موتور به راحتی با یک تنه‌ای که بخوره، سرنگون می‌شه. کمااینکه در ادامهٔ همین فیلم هم یک کسی از بچه‌ها این کار رو می‌کنه و یکی از موتورها می‌افته زمین و آتیشش می‌زنند؛ کار بدی هم نیست. اما موتورسوارش رو می‌برند و آب بهش می‌دند؛ محافظت ازش می‌کنند که این رو تلویزیون‌های غربی به‌خصوص من دیدم تلویزیون ایتالیا کاملاً نشون داده بود این فیلم رو و کاملاً از بچه‌ها تقدیر کرده بود و دنیا تحت تأثیر این قرار گرفته بود که پلیسی که، موتورسواری که می‌خواد مردم رو سرکوب کنه، موتورش رو هم سرنگون می‌کنند و آتیش می‌زنند؛ اما خود موتورسوارش رو می‌برند و درمانش می‌کنند؛ مراقبت ازش می‌کنند. دخترها دونفر می‌نشینند که دیگران اذیت نکنند موتورسوار رو و آب بهش می‌دند و خلاصه نهایت انسانیت رو به او نشون می‌دند اینجا [اشاره به فیلم] همون موتور سواریست که دارند ازش محافظت می‌کنند و او رو درواقع، محبت رو بهش ابراز می‌کنند و شرمنده‌ش می‌کنند.
به هر حال این اون جاهای قشنگ جنبش ماست که دنیا رو تکون داده و دنیا شیفته و فریفتهٔ این حرکت ما شده. به هر حال بحث موتورسوارها رو من ببندم؛ اینها نقششون این است که نگذارند هستهٔ تظاهرات شکل بگیره.
یکی کس دیگه‌ای پرسیده «ما صورتمون رو بپوشونیم، کاری که بچه‌های ایرانی در فرانسه کردند آیا کار خوبیست؟ دخترا همه عکس ندا رو روی صورتشون بگذارند و پسرها عکس سهراب رو» اگر امکان داشته باشه این کار، جایی نباشه که در جنگ و گریز باشید، بسیار کار زیباییست و بسیار بسیار پیام قوی‌ای هم داره که ما همه ندا هستیم، همه سهراب هستیم؛ اگر امکان داشته باشه خیلی زیباست این کار.
من عرضم رو تموم بکنم، برای همه‌تون آرزوی موفقیت بکنم. روز چهارشنبه تا غروب در هرکجای شهر که باشید، می‌تونید ادامه بدید و به دنیا نشون بدیم که ما یک روز تموم کنترل شهرها رو می‌تونیم در دستمون بگیریم، در اقصی نقاط شهر. خدا پشت و پناهتون، به امید پیروزی [انگشتانشون رو به شکل V گرفتند]