September 1, 2009

متن پیاده شده روز سه شنبه ۱۰ شهریور ۱۳۸۸

سلام ،سه شنبه شهریور 10، اول سپتامبر 2009 میلادی
چهار موضوع را امروز صحبت می کنیم.
اول- مسابقات کشورهای اسلامی که قرار بود در 26 مهرماه در تهران و مشهد و اصفهان برگزار شود. اما ظاهرا به دلیل آنفلوانزای "اچ وان ان وان" که قبلا به آنفلوانزای خوکی معروف بود، ایران از برگزاری مراسم شانه خالی کرده است و آن را به تعویق انداخته است. احتمالا در همین یکی دو روز هم تصمیم می گیرند که در کشور دیگری این مسابقات را برگزار کنند. اما چرا این مسابقاتی را که از چهار سال پیش مقرر بوده که در ایران برگزار شود این طور به تاخیر می افتد. سه دلیل به نظرم دارد. اول آنکه روی مدال ها نقشه ایران بوده و روی نقشه هم اسم خلیج فارس بوده است.عربستان تهدید کرده که اگر این فارس را برندارید و خلیج تنها یا خلیج عربی ننویسید من شرکت نخواهم کرد. خیلی کشورهای حاشیه خلیج فارس هم به تبع عربستان نمی آیند. ایران هم گیر گرده و زورش هم نمی رسد. دلیل دوم هم، آمادگی لازم برای برگزاری این مسابقات را ندارند و اما دلیل سوم که به نظرم از هر دو دلیل دیگر مهم تر و جدی تر است ، ترس از مردم و جنبش سبز است که وقتی این مسابقات در سه شهر برگزار شود مردم به خوبی می توانند به استادیوم ها بروند و ویV جنبش را نشان دهند و سایر شعارهای جنبش به خصوص آن که این مسابقات مستقیما از تلویزیون در بسیاری از کشورهای اسلامی هم پخش می شود و حکومت هم توان جلوگیری از حرکت مردم را ندارد. بنابراین عقب نشینی کردند و این را باید یکی دیگر از پیروزی های خودمان بدانیم که آبروی حکومت هم رفته است و نتوانسته مسابقاتی را که از چهارسال پیش مسئولیتش را پذیرفته برگزار کنند.


دوم اینکه سوالات زیادی دریافت کرده ام که هفده شهریور آیا آکسیونی در میدان شهدا( میدان ژاله سابق) خیابان پیروزی بگذاریم یا نه؟ خیلی ها می گویند برویم آنجا و تظاهرات برگزار کنیم، من بچه همان منطقه هستم. به نظرم آنجا نقاط فرارش کم است و نقاط جایگزین هم مناسب نیست. اگر هم دوستانی تصمیم گرفته اند که بروند حتما و حتما منطقه را شناسایی کنند و کارشان را به شکل تظاهرات برق اسا انجام دهند و آمادگی این را داشته باشند که از مترو استفاده کنند و شعارهایشان را سریع بدهند و متفرق شوند و اجازه ندهند که گیر بیفتند. دو سه جایگزین هم از میدان امام حسین تا میدان خراسان ، چهارراه دروازه دولاب و از اینطرف تا چهارراه آب سردار و میدان بهارستان در اطراف در نظر بگیرند. اما انرژی تا ن را ذخیره کنید برای روز قدس چرا که روز قدس برای حکومت یک آکسیون باخت – باخت است. نمی تواند آن را ملغی اعلام کند چون سی سال است که آن را برگزار می کند و کلی ژست و قیافه گرفته از قبل این روز و ما با تم محکوم کردن تجاوز به حقوق ملت ها چه در ایران چه در فلسطین و چه در سایرنقاط دنیا به خیابان ها خواهیم رفت و می توانیم قدرت نمایی کنیم. از حالا هم داریم حکومت را دعوت می کنیم که طرفدارانش را به خیابان بیاورد. قول می دهیم کاری به آنها نداشته باشیم مثل زمان انتخابات و از آنها دورتر می ایستیم تا بتوانیم آن ها را بشماریم و نشان دهیم که چه اقلیت ناچیزی هستند و اکثریت ملت با جنبش سبز است. همانطور که عرض کردم در روزهای بعد بحث خواهیم کرد چگونه مثل بچه های کره جنوبی دستهایمان را به هم بدهیم و زنجیره انسانی درست کنیم. یا اگر خواستند کسی را دستگیر کنند چگونه مقابله بکنیم و اخطار به حکومت که اگر بخواهد دست به خشونت بزند چگونه با واکنش ملت مواجه خواهد شد داریم از حالا کار می کنیم که در 18 روز آینده تا روز قدس این نکات را با بچه هایی که اینجا کار می کنیم نهایی کنم و باز خوردهای آن را از شما هم بگیرم و پیشنهادات و نظرات شما را هم بگیرم و نتیجه را خدمتتان ارائه می کنم. اما یک نکته را هم به دلیل همین بحث بگویم و آن این است که یک مفهومی را آقای جین شارپ یکی از متفکران مبارزات بی خشونت از ورزش های رزمی اخذ کرده است به نام " جوجیت سو" این مفهوم به حرکات عکس العملی اطلاق می شود که ضربه به حریف را با شدتی چند برابر به خودش برمی گرداند. آقای جین شارپ این مفهوم را در مبارزات بی خشونت به کار می گیرد و نشان می دهد که وقتی حکومت ها در مقابل مبارزات صلح آمیز مردم دست به خشونت ورزی می زنند، ممکن است در نظر اول ضرباتی به ملت بزنند و صدماتی را وارد کنند و ایجاد ترس و وحشت کنند. اما تاثیر این کار چند برابر بیشتر به خودش بر می گردد و ارکانش را به لرزه درمی آورد. این مفهوم در کشور ما اتفاق افتاده است. یعنی حکومت فعلی در مقابل مبارزات بی خشونت مردم، دست به جنایت و آدم کشی و شکنجه و تجاوز و دستگیری زده است متقابلا تاثیری که روی خودش گذاشته چند برابر بیشتر بوده است. شکاف در صفوفش افتاده، پراکنده و پریشان گویی می کنند،مسئولین اعمال جنایتکارانه را گردن یکدیگر می اندازند و حتی می گویند عوامل خارجی این کارها را کرده اند و وقتی روز قدس به خیابان برویم به حکومت نشان خواهیم داد تا چه حد در این حرفهایی که می زند صادق است. ضمن این که امکان خشونت ورزی حکومت بسیار کمتر شده است و ما هم نشان داده ایم که هر وقت به صورت میلیونی به خیابان می رویم با همدیگر هستیم و درست حرکت می کنیم امکان خشونت ورزی را از حکومت می گیریم. حالا که اسم آقای جین شارپ را آوردم نکته بعدی را به معرفی کتاب از آقای جین شارپ اختصاص داده ام. کتاب کلاسیک آقای جین شارپ به نام از " دیکتاتوری به دموکراسی" که توسط موسسه البرت اینشتین منتشر شده و چند سال پیش ترجمه ای از آن بیشتر به زبان افغانی با نقائص فراوان منتشر شد و اکنون به همت موسسه بین المللی مبارزات بی خشونت ترجمه فارسی روان و بسیار خوبی از آن در دسترس قرار دارد. خواندن این کتاب را توصیه می کنم. این کتاب شما را با مفاهیم اساسی مبارزات بی خشونت آشنا می کند و نحوه گذار از دیکتاتوری به دموکراسی از طریق مبارزات مدنی را توضیح می دهد. روش هایی که چگونه استراتژی ها کار می کنند این کتاب را هم به کتاب دیگرآقای جین شارپ یعنی" ضد کودتا" که قبلا معرفی کرده ام و دومنبع دیگر یکی در مورد لهستان و دیگری مبارزات سیاهان آمریکا برای حقوق مدنی لطفا اضافه کنید تا آماده بشویم برای بحث هایی که اخص راجع به مبارزات در ایران است و توسط بچه های ایرانی نوشته شده است و آن ها را با هم مرور کنیم. مطلب آخری هم راجع به " صندوق مهر" است که قبلا هم صحبت کرده ایم که منبع اصلی مالی کودتاچیان است. این صندوق قبلا اسمش موسسه مالی – اعتباری مهر بوده و قبل از آن هم صندوق مالی- اعتباری بسیجیان بوده است. اسمش را عوض کرده ، از دولت بودجه گرفته و با پول بودجه عمومی، کارخانجات و موسسات را خریداری کرده است. کارخانجات را به افلاس کشانده، از جمله تراکتورسازی تبریز را که یکی از سرمایه های کشور ما ، یکی از مراکز مهم صنعتی مملکت ما است که شاید بیش از 130 تراکتور در روز تولید می کرد به یک دهم تولیدش را کاهش داده و گاهی تنها 13 تراکتور در روز تولید کرده است. این صندوق هم در کنار سپاه پاسداران از مراکزی است که ما باید کالاها و کارخانجات آن را بشناسیم. قبل از خداحافظی، بنابر قولی که داده ام یکی دیگر از کالاهای سپاه را معرفی کنم و آن برنج " محسن" است که سپاه از برنج های هندی و پاکستانی وارد می کند و فشار بر شالیکاران داخلی می آورد. تا فردا شما را به خدای بزرگ می سپارم. شاد و سرافراز، پیروز و موفق باشید. به امید پیروزی ایران و ایرانی.
انگشتانشون را به شکل V گرفتند.