محسن سازگارا

سلام سه شنبه 17 شهریور 1388 ، 8 سپتامبر 2009
شش موضوع را مطرح می کنم.
اول- پرسیده اند که امروز در سالگرد 17 شهریور تظاهراتی بکنیم یا نه ؟ اگر کسی قصد رفتن دارد حتما به سبک برق آسا تظاهرات بکند. تاکتیک تظاهرات برق آسا را فراموش نکنید. آن منطقه به دلیل خیابان های یک طرفه و این که جای در رو کم دارد امکان خطرش زیاد است. در کوتاه ترین زمان باید شعارهای جنبش را داد و پراکنده شد.
دوم- مراسم سالگرد آقای طالقانی را ترسیدند که برگزار شود و از آن جلوگیری کردند. قبلا هم عرض کرده ام که راهی که ما می رویم برای پایین کشیدن دولت کودتایی اجنبی ساخته و مقابله با سپاه پاسدارانی است که پشت این حکومت ایستاده، چون در تحلیل نهایی یک ملت دارد با هیولایی به نام سپاه که بر تمام ارکان کشور دست انداخته، مقابله می کند. برا ی رسیدن به این مطلوب سه مسیر را باید طی کنیم. اول مشروعیت زدایی از حکومت است . دوم بروز اختلاف در سطوح مختلف حکومت است و سوم فلج سازی و ناتوان شدن حکومت در اداره کشور. اعمالی مثل این که حتی مراسم سالگرد امثال آقای طالقانی را هم به هم می زنند بیش از پیش ماسک ریای حکومت را پاره کرده و از آن مشروعیت زدایی می کند.

سوم- مطلب بعدی اعلامیه روحانیت مبارز تهران است که تصریحاً به دولت آقای احمدی نژاد حمله کرده و مطرح کرده که مراجع تقلید از این حکومت ناراضی هستند و این هم در راستای مشروعیت زدایی از حکومت حرکت مثبتی است.
چهارم- مسئله جنبش اسکناس است به قول یکی از دوستان ، این که روی اسکناس شعار نوشته شود و هر اسکناس برای ما یک رسانه شود حرکت درستی است. یک ویV ساده جنبش با قلم سبز یا همین شعار " سبز یعنی استقامت تا بهار" یا هر شعار دیگر جنبش که روی اسکناس نوشته شود می تواند مفید و مؤثر باشد. این جبهه خوشبختانه ایستادن ندارد و دائماً می توان ادامه داد.
پنجم – سوال کسی است که پرسیده وقتی دبیرستان ها باز می شود چه کار کنیم. البته دبستان ها و راهنمایی چون سنشان کمتر است ، محل بحث ما نیست ولی دبیرستان ها اتفاقاً از یک جهت بهتر از دانشگاه ها هستند. چون دبیرستان ها برخلاف دانشگاهها که هر کس ساعتی می آید و می رود، در یک زمان خاص همگی مرخص می شوند و هر روز به طور طبیعی موقع خروج از دبیرستان یک تظاهرات اتفاق می افتد. غیر از این که دانش آموزان در دبیرستان ، هر روز یکدیگر را می بینند و می توانند با یکدیگر اخبار ردو بدل کنند و از فعالیت های یکدیگر مطلع شوند، شعار نویسی کنند و سایر فعالیت های مبارزاتی ، موقع خروج از دبیرستان هم می توانند شعارهای جنبش را بدهند که قابل ردگیری هم نیست و به سطح جامعه هم منتقل می شود و عملا هر دبیرستان ، هر روز می تواند کانون یک تظاهرات پراکنده در سطح شهر باشد و به خوبی می تواند مردم را هم جذب کند. دبیرستانی ها می توانند خواست ها و شعارهای جنبش را روزانه به سطح جامعه تزریق کنند.
ششم- اما مطلب آخری راجع به راه پیمایی روز قدس است. ابتدا به این وبلاگی که کسی برای من فرستاده ، نگاهی بیاندازید. دوستی کار بسیار خوبی کرده و در این وبلاگ قرار داده است. اطلاعیه ای نوشته و در چند صد نسخه تکثیر کرده است. بالایش نوشته " سکوت= رضایت" و به درستی مطرح کرده که اگر سکوت کنیم به معنی رضایت دادن به دولت کودتایی تحمیلی اجنبی ساخته است. حکومت هم در صورت سکوت مردم این تبلیغ را خواهد کرد که گویی مردم با این حکومت موافق هستند. سپس این اطلاعیه را توزیع کرده است. زیر برف پاک کن ماشین ها قرار داده و آنچنان که در عکس می بینید یا توی خیابان به دیوار چسبانده تا مردم بخوانند. این کاری است که در تمام شهرهای ایران قابل اجرا است. مایه اش هم یک پرینتر یا یک ماشین کپی است.
روز قدس 27 شهریور ماه که ما با شعار محکوم کردن تجاوز چه در فلسطین چه در ایران و مبارزه با اشغالگران چه در فلسطین و چه در ایران وآزاد سازی سرزمینمان ازدست اجانب ودولت های اجنبی ساخته چه درفلسطین وچه درایران به خیابان می رویم و شعارمی دهیم. بعضی ها پرسیده اند که این طوری آیا با حکومت که خودش همدست جناح آقای اسماعیل هنیه و حماس است، آیا همسونمی شویم؟ ما با تجاوز و اشغالگری مخالفیم و خواهان آزادسازی سرزمین های غصب شده هستیم. بنابراین از حقوق مردم فلسطین دفاع می کنیم. ما مدافع خواست اکثریت مردم فلسطین هستیم که در انتخابات اعلام می کنند. بنابر این آن چه اکثریت ملت فلسطین بخواهند مورد تأئید ما هم هست و به این ترتیب خط کشی روشنی با گروه های مسلحی که به زور خود را می خواهند به مردم تحمیل کنند خواهیم داشت. آن چه که برای مردم ایران می خواهیم برای مردم فلسطین هم می خواهیم و آن حاکمیت ملت از طریق انتخابات آزاد و حاکمیت صندوق رأی در مناسبات سیاسی هستیم.
اما در مورد کارهایی که روز قدس باید بکنیم امروز را تنها به دو نکته اشاده می کنم وبقیه را برای فردا می گذارم.
اول- این که مسیر های راهپیمایی که اعلام می شود را قبلا شناسایی کنیم و سعی کنیم شناخت خوبی از آن داشته باشیم.
دوم در این مسیر نقاط مناسبی را انتخاب کنیم برای گرفتن فیلم و عکس.
تا فردا شاد و پیروز و سرافراز و موفق باشید.
به امید پیروزی ایران و ایرانی.