September 19, 2009

متن پیاده شده روز یکشنبه ۲۹ شهریور ۱۳۸۸

یکشنبه 29 شهریور 1388 و 20 سپتامبر 2009 میلادی
چهار موضوع:
اول- روز قدس سال 88، روزی تاریخی شد که هزاران نکته گفتنی در مورد آن است. بچه های خوب اسلامشهر که در راه پیمایی روز قدس شرکت داشتند، خواسته اند گفته شود که بچه های خوب جنوب شهر هم بوده اند. در تبریز بسیار خشن برخورد شد همینطور در مشهد. به نظر می رسد در مشهد اشکال کار اینجا بوده که جمع کوچکی که ده صبح آمده بودند، شروع به شعار دادن کرده اند قبل از این که دیگران بیایند و سرکوبگران با حمله، نگذاشته اند که هسته تظاهرات شکل بگیرد. شاید بهتر بود بچه های مشهد به جای دیگری می رفتند و یا صبر می کردند در مسیر به تدریج که بیشتر می شدند شروع به شعاردادن می کردند. قضاوت دقیق تر می ماند برای دیدن فیلم ها و تحقیق بیشتر. حکومت از خراسان و آذربایجان خیلی می ترسد چون ستون های هر حرکتی در ایران هستند.

دوم- بچه های کردستان پیغام کرده اند که ترور امام جمعه کردستان مشکوک است و ممکن است از جانب حکومت باشد چون گروهی که این کار را کردند، یک جور سلفی گراها هستند که با حکومت همسویی می کنند. من هم در نگرانی بچه های کردستان شریکم. خواهشم این است که بچه های کردستان یک وقتی احساساتی و درگیر کارهای خشونت بار نشوند. هدف ما روشن است، ایرانی دموکراتیک، و حداکثر اختیارات برای مردم در هر منطقه و این هدف با مبارزات بی خشونت بدست می آید.
سوم- در استادیوم آزادی روز جمعه ، به خوبی ورزشگاه سبز شد و نتوانستند بازی را مستقیم پخش کنند. این روال همواره ادامه دارد. هیچ مسابقه ای بدون حضور جنبش سبز برگزار نمی شود. چون صحبت مسابقه و بازی است، بگویم که به قول بچه های تهران بازی برگشت روز قدس در نیویورک خواهد بود و بچه های خارج از کشور هم تدارک کافی برای پذیرایی از آقای احمدی نژاد دیده اند.
چهارم- حکومت با حرکت کوبنده روز قدس عقب رفته و ما باید به جلو برویم. جلورفتن از مسیر انواع نافرمانی مدنی میسر است تا رسیدن به اعتصابات سراسری جنبش باید رشد کند.رشد جغرافیایی ، رشد در طبقات جدید اجتماعی و رشد کیفی در دو جهت ارتقاء تشکیلاتی و آکسیون های جدید و ابتکاری .
تا فردا شاد و پیروز و سرافراز باشید. به امید پیروزی ایران و ایرانی.