محسن سازگارا

سلام سه شنبه 31 شهریور 1388 و 22 سپتامبر 2009 میلادی
چهار موضوع:
یک - سه خبر، خبر اول آقای احمدی نژاد در نیویورک در به در دنبال ملاقات با آمریکائیها است. حتی اگر بتواند اتفاقی در راهروهای سازمان ملل با آقای اوباما دست بدهد و آمریکائیها در را بسته اند. اشتباه محاسبه دولت کودتا این است که فکر می کند می تواند از خارجی مشروعیت بگیرد.

خبر دوم، اجلاس مجلس خبرگان است که باید ببینیم این 86 وکیل آیا حاضرند یک کلمه به رهبری که در سه ماه گذشته این طور جنایت کرده حرفی بزنند و اعتراضی بکنند. من امیدی ندارم.
و خبر سوم مهمانی افطار هیئت نمایندگی ایران در سازمان ملل است که فقط 5 کشور شرکت کرده بودند. قبلا گاهی تا 65 کشور شرکت می کردند. مشروعیت زدایی ملت از حکومت کودتا، آن را در سطح دنیا منزوی کرده است.
دو- بچه های کردستان از بحث قبلی تشکر کرده بودند و باز هم همسویی خودم را با نگرانی بچه های کردستان تکرار می کنم که مبادا درگیر کارهای خشونت بار شویم که هم به حرکت در کردستان و هم در سراسر ایران صدمه می زند.
سه- استفاده از جزوات آموزشی که قبلا صحبت کرده ایم بسیار برای انتقال دانش مبارزات بی خشونت به دیگران در مدارس، به شرط حفظ امنیت خودتان بسیار مفید است.
چهار- یک بحث قبلی را از روی سه تصویر یادآوری کنم.
اول – ساختار حکومت های استبدادی این است که یک رهبری با نخبگان حکومتی با تکیه بر ستون هایی مثل مذهبی، اداری، اقتصادی، فرهنگی و امنیتی بر مردم حکومت می کند.
دوم – مبارزه خشونت بار، یک سازمان نظامی که تنها گروه معدودی هم می توانند دست به اسلحه ببرند، و در آن عضو شوند، سعی می کند تا مسئولین این ستون ها را از سر راه بردارد و برسد به مسئولین بالای حکومت و نهایتاً هم خود رهبری.
سوم – اما در مبارزات بی خشونت این مردم هستند که از پایین ستون های حکومت را خودشان حل می کنند و فاصله بین ستون ها و رهبری می اندازند و به تدریج آن را فلج می کنند. به همین دلیل هم حکومت استبدادی نمی تواند به سادگی آن را سرکوب کند. نافرمانی مدنی هم باید حداکثر تحلیل بردن این ستون ها را به دنبال داشته باشد و کمک کند که رده های پایین تر حکومت هم بتوانند در آکسیون های ما مشارکت کنند.
تا فردا شاد و پیروز و موفق باشید. به امید پیروزی ایران و ایرانی.