چهارشنبه اول مهرماه 1388 و 23 سپتامبر 2009 میلادی
چهار موضوع:
یک- حرف های آقای رفسنجانی در مجلس خبرگان و حرکتی در جهت دلجویی از مردم و حل مشکل که باید گفت تنها یک راه حل دارد: دولت کودتایی باید کنار برود و رئیس جمهوری منتخب مردم آقای مهندس موسوی روی صندلی ریاست جمهوری بنشینند و مسئولین کودتا هم باید محاکمه شوند
دو- حرف های آقای عزیز جعفری در جهت انداختن مسئولیت کارها به گردن آقای خامنه ای که درست است اما ایشان و دست اندرکاران کودتا هم باید به ملت جواب بدهند. هیولای سپاه اکنون رو در روی یک ملت ایستاده، باید کنار برود و تسلیم ملت شود.
هر دوی این اظهارات از تأثیرات حرکت مردم در روز قدس است.
سه- کارگران ایرالکو دست به اعتصاب زده اند و بچه های اراک می توانند در تماس با آن ها اهداف جنبش سبز را برایشان تشریح کنند و نشان دهند که درمان درد آن ها در پیروزی جنبش سبز است.
چهار- نافرمانی مدنی به معنی گردن نگذاشتن به قوانین، آئین نامه ها و دستورالعمل های حکومت است. از معروف ترین مثال های آن، پیرزنی است که در زمان تبعیض نژادی در آمریکا در ایالت آلاباما در اتوبوس در قسمت سفید پوست ها نشست و یا گاندی که شناسنامه رنگین پوستان در افریقای جنوبی را درآتش انداخت و به تبعیض میان سفید ها و رنگین پوستان اعتراض کرد. در کشور خودمان اعتراض به پوشش اجباری برای خانم ها از مصادیق روشن نافرمانی مدنی در سی سال گذشته است.
آکسیون های نافرمانی مدنی ما باید دو خصوصیت را داشته باشد.
اول آن که حتی المقدور از مواردی باشد که توسط کودتاگران تحمیل می شود مثل مقابله با رنگ سبز و دوم این که هر چه بیشتر نظامی ها را در زندگی روزمره مردم درگیر کند و برای مقابله با آن ناچار شوند در زندگی عادی مردم دخالت کنند. باز هم در این باره صحبت خواهیم کرد.
تا فردا شاد و سرافراز باشید. به امید پیروزی ایران و ایرانی.