محسن سازگارا

سلام،

پنجشنبه 14 آبان 88، 5 نوامبر 2009 میلادی

خسته نباشید. دست مریزاد. می دانم تن خیلی هاتون زخمیه، دست و پای خیلی ها شکسته، اما موفقیت بزرگی که بدست آمده، ان شاءالله درمان همه دردهای جسمی تون باشه.

اول عذرخواهی بکنم که برنامه امروز با تاخیر بدستتان می رسد برای اینکه ناچار بودیم اخبار را از سراسر کشور بگیریم، جمع بندی کنیم و بتوانیم برای شما یک تصویر کلانی را ارائه بکنیم.

می خواهم راجع به دو موضوع صحبت کنم:

حادثه تاریخی در سیزده آبان

موضوع اول: مجموعه اتفاقاتی که افتاده به ما نشان می دهد که آنچه در 13 آبان 88 اتفاق افتاد، حادثه تاریخی بود که وقتی تمام کشور را و تمام نقاط شهر ها را نگاه می کنی، می بینی من حیث المجموع شاید بشود گفت بزرگترین آکسیونی بود که در جنبش سبز از ابتدا تا الان، از بعد از کودتای انتخاباتی تا الان اتفاق افتاده است. ممکن است که مثلا در روز قدس جمعیت توانست به هم بپیوندد و در تهران صحنه های بزرگ دیده شد، ولی در روز 13 آبان نه فقط در تهران جمعیتی داشتیم شاید به اندازه روز قدس ولی پراکنده در سطح شهر، مثل چهلم شهدای جنبش در تابستان که بچه ها در سطح شهر پخش شدند، بلکه در تمام کشور داشتیم با وجود اینکه حکومت خیلی جاها را اعلام نکرده بود. از مبدا و مرکز دانشگاه ها حرکات خیلی خوبی در بسیاری شهر های کشور شکل گرفته و حجم گسترده ای از فعالیت و سازماندهی را نشان می دهد. به همین دلیل هم هست که واقعا دست مریزاد به همه کسانی که زحمت کشیدند و خسته نباشید.

چند نکته از بررسی اولیه ای که کردیم، حجم زیاد فیلم هایی که هست باید دقیق تر بررسی بشود تا بتوانیم کامل تر صحبت بکنیم. اما چند نکته هست که دوست داشتم خدمتتان بگویم:

حجم بالای فیلم و عکس

نکته اول: حجم فیلم و عکسی که رسیده، فوق العاده خوب است و واقعا نشان می دهد که این موضوع جدی گرفته شده است. بچه ها خیلی خوب کار کرده اند. به همین دلیل هم تلویزیون های دنیا و روزنامه های دنیا حجم زیادی فیلم و عکس دارند که نه فقط خوب به این حادثه بزرگ پوشش داده اند، ایران به سرعت خبر یک بسیاری از تلویزیون ها شد و مطبوعات که امروز صبح منتشر می شود خیلی ها در صفحه اول و تیتر های دو و سه مطرح کردند با عکس های خیلی خوب و مطمئنم یک آرشیو خیلی خوب و بزرگ نزد همه خبرگزاری ها و تلویزیون ها شکل گرفته که خواهید دید که بعدا از این حوادث و این روز تاریخی و کل این جنبش ما فیلم های متعدد پخش خواهد شد که خمیر مایه اش زحمتی است که شما کشیدید و دیروز فرستادید.

پوشاندن چهره هایشان از ترس مردم

نکته دوم: حکومتی ها در حدود هزار نفر در تهران، ( برآوردی که از زوایای مختلف کرده اند) موفق شده اند جلوی سفارت سابق آمریکا مستقر بکنند و از صبح آن ها را محافظت بکنند که مورد هجوم بچه های ما واقع نشوند و خیلی از آن ها صورتشان را پوشاندند برای اینکه شناسایی می شوند و بعدا افشا می شوند که هم دست مزدور ها بوده اند. غیر از آن محوطه، الباقی سعی کردند که حمله بکنند و نگذارند که هسته تظاهرات بزرگ شکل بگیرد و در واقع نگران بودند که تصاویر بزرگ و طولانی دنیا را متوجه ایران بکند و به این ترتیب بتوانند دروغ هایی که می خواهند بگویند.
به همین دلیل بسیار خشونت کردند شاید به قول یکی از دوستان نوشته بود که ما کوتاهی کردیم در تهران که غیر از میدان هفت تیر و خیابان طالقانی شاید پنج نقطه دیگر باید اعلام می شد که از آن جا تظاهرات شکل بگیرد که اگر در آن نقطه دچار مشکل شد، مسیر های جایگزین باشد.
منتها به نظر من آن چه که در تهران نیاز نبود که کسی بخواهد دستور العمل های از پیش تعیین شده در بیاورد برای اینکه بسیار بسیار خوب دیده شد که مردم حرکت کردند و بلافاصله جنبش نشان داد که بالغ شده و از آن بی تجربگی های اولی در آمده و بلافاصله وقتی مردم با مانع برخورد کردند پخش شدند حتی شعار ها تغییر ماهیت داد و شتاب و سرعت رادیکال شدن شعار ها بیشتر شد و به اقصی نقاط تهران رفت.
بچه های خوب جنوب شهر برای من نوشته اند خیلی مشارکت کرده بودند و یکی شان نوشته بود ما حتما در مراحل بعدی سازمان دهی می کنیم که وقتی به مانع برخورد می کنیم به محله های جنوب شهر بکشانیم.

شعارهای تند علیه شخص آقای خامنه ای

نکته سوم: آن چیزی که از این روز موند و در رادیو تلویزیون های دنیا مطرح شد، شاید اصلی ترین موضوع شد این بود که تمام شعار ها و حرکت ها نسبت به شخص آقای خامنه ای بسیار مستقیم و تند بود حتی عکس ایشون را زیر پا انداختند و مردم از رویش رد شدند. که کاملا نشان می دهد که ترس مردم ریخته و می توانند حرکت بکنند و این طور نیست که با 5000 یا 50000 نفر که بسیج بکنند ترس مستولی بشود و اعصاب مردم فلج شود و نتوانند کاری کنند. این کاملا نشان می دهد که مردم کاملا از آن روش رعب و وحشت و آن روش مغولی حکومت نمی ترسند و نترسیدند و به اصطلاح جا نزدند. به هر حال این نکته هم نکته مهمی بود که خودش را در واقع نشان داد.

تظاهرات در شهرهای مختلف

نکته چهارم: در مورد شهرستان ها و استان های مختلف، شهرهای مختلف استان مازندران، رشت، مشهد که بچه ها از دانشگاه شروع کردند ولی هنوز فشار روی شهر خیلی زیاد است، شیراز که در دانشگاه به محیط دانشگاه حمله کردند و داخل محوطه دانشگاه شدند و بیرون دانشگاه هم در نقاط مختلف، اصفهان، دانشگاه شهید باهنر کرمان، اهواز و خیلی جاهای دیگر که من حالا عذرخواهی می کنم که نمی رسم بگویم.
اما تبریز را بخصوص می خواهم جداگانه بگویم برای اینکه بچه های خوب تبریز با فشار زیادی که رویشان بود و جو سنگینی که در آن جا هست حرکت کردند و واقعا وقتی بچه های تبریز حرکت می کنند - من نه بر سبیل تعارف می گویم - واقعا از بچه های جاهای دیگر کشور ایمیل گرفتم و آن ها هم می گویند، چشم بقیه روشن می شود برای اینکه چشم تهرانی ها و خیلی جاهای دیگر به آذربایجان است و وقتی بچه های آذربایجان به میدان می آیند دل همه قرص می شود.
لذا من هم به بچه های تبریز دست مریزاد و خسته نباشید می گویم و همه خیلی ابراز خوشحالی کردند از اینکه موضوع جنبش سبز که یک موضوع ملی است مورد حمایت بچه های تبریز ( آذربایجان) و تمام اقوام دیگر ما از کرد و بلوچ و ترکمن و عرب باید قرار بگیرد برای اینکه الان موضوع یک موضوع ملی است که با حل این موضوع ملی یعنی حاکمیت مردم آن وقت امکان حل مشکل اختصاصی قومیت ها هم بوجود می آید.

آکسیون های بعدی

موضوع دوم: دوباره یک سری سوال های جدی مطرح شده که با توجه به قدرت نمایی که مردم امروز کردند، آیا ما می توانیم آماده بشویم مثلا بعد از مراسم 16 آذر که روزهای بعد در موردش صحبت می کنیم، در تاسوعا عاشورا که اوایل دی ماه است ماه محرم، ما پای آکسیون نهایی برویم؟ برآورد اولیه ما از اتفاق بزرگی که در 13 آبان افتاد، اینست که بله، این موضوع می تواند در افق ما قرار بگیرد. منتهی دو شرط دارد، در سمت ما ( در سمت جنبش) اتفاقاتی باید بیفتد و در سمت حکومت هم باید اتفاقاتی بیفتد.
که موضوع مهمی ست که فردا راجع به آن صحبت می کنم، ولی برآورد نشان می دهد که این عظمتی که امروز اتفاق افتاد و روند رو به رشد جنبش که خودش را دیروز نشان داد این ماجرا را در دسترس ما قرار می دهد که می توانیم برای آکسیون نهایی شاید در فاصله کوتاهی آمادگی داشته باشیم.

فردا این بحث را ادامه می دهیم
تا فردا شاد، پیروز، موفق و سرافراز باشید
به امید پیروزی ایران و ایرانی