January 11, 2010

متن پیاده شده روز سه شنبه ۲۲ دی ۱۳۸۸

سلام، سه شنبه 22 دی ماه 88، 12 ژانویه 2010 میلادی
در مورد هفت موضوع امروز صحبت میکنیم:
موضوع اول اینکه از سعادت اباد و شهرک غرب در تهران چندتا خبر به من دادن که شرکت آب و فاضلاب قصد داره از هر اپارتمان و خونه بیش از یک میلیون تومان عوارض اضافه بگیره و بسیاری از مردم نافرمانی میکنن، اگرچه تهدیدد کردن که اب رو قطع میکنن. همینطور شهرداری هم برای وصول هزار و هفتاد میلیارد تومان چکی که از سازنده ها داره در مونده و وصول نمیشه و مشکل داره. به هر حال اونچه که از این منطقه برای من نوشتن حرکت درستی است که در مقابل زورگویی و سودجویی خارج از روالی که دارن میکنن شرکتهای اینچنینی مقاومت مدنی و نافرمانی بهترین گزینه است. نافرمانی در مقابل پرداخت عوارض اضافه و هر نوع عوارضی از این گونه و به تدریج قبض ها و صورت حساب ها از روشهایی است که باید آروم آروم جلو ببریم تا کودتاچی ها رو بدین ترتیب به فلج سازی نزدیک بکنیم.

نکته دوم بیانیه اقای کروبیه که صادر شده و نکاتی که ایشون برای خروج از بحران گفتن و مسائلی رو که مطرح کردن و تاکید بر اینکه همه ما تاکیدمون بر این است که تا حق مردم که رایی است که از اونها دزدیده شده پس داده نشه به مردم و تا رئیس جمهور منتخب مردم روی صندلی ننشینه و رئیس جمهور کودتایی پایین نیاد و عاملین و آمرین این سرکوبها مجازات نشن صحبت از هر حرف دیگه ای بی حاصله و این حداقل خواسته مردمه و بنابراین انچه که مردم میخواهند به عنوان اولین قدم سرنگونی کودتاچی هاست، قدمهای بعدی البته با رای مردم قابل وصول است و انتخابات ازاد و حاکمیت صندوق رای در مناسبات میان مردم و حکومت روش درستی است که مردم میتونن خواست هاشون رو تا هر کجا که میخوان مطرح کنن از جمله تغییر قانون اساسی یا تغییر کل نظام که اگر مردم بخواهند باید محقق بشه.

نکته سوم این است که نه فقط در 17 دی ماه مردم گوش نکردند و نافرمانی کردند درباره پس دادن اسکناس های شعارنویسی شده بلکه گزارشهای متعددی رو من دیدم که مطرح کردن شعارنویسی روی اسکناس به شدت افزایش پیدا کرده، حرکت درستی که نه فقط به حرف حکومت بی اعتنایی میشه بلکه از این ابزار و رسانه خوب استفاده میشه. پیشنهاد خوبی رو یکی از دوستان داده بود که ضمن اینکه شعار مینویسیم روی اسکناس اطلاع رسانی هم بکنیم از جمله 22 بهمن و در طول اون دهه که دهه مقاومت مدنی و مقاومت ملی در برابر کودتا چیان وابسته به اجنبی نامیده میشه به مردم اطلاع رسانی بکنیم که به این ترتیب از شعارنویسی و رسانه اسکناس بتونیم استفاده اطلاع رسانی هم بکنیم. همینطور ازدانشگاه تهران خبر دادن که افزایش شعارنویسی دارن، یک ایمیلی داشتم از دانشگاه ازاد در رودهن که اونها هم افزایش شعارنویسی دارن و دارن بررسی میکنن امتحاناتشون رو ندن و به هر حال حرکتی رو که دانشجوها دارن میکنن راهگشاست برای سایر بخشهای جامعه.

نکته چهارمی که میخواستم بگم بیانیه بچه های دانشکده فنی دانشگاه تهرانه که اعلام کردن تا آزادی همکلاسی هاشون از دادن امتحان ممانعت خواهند کرد، امتحان نخواهند داد و خواهان آزادی همکلاسی هاشون شدن و همینطور از دانشگاه خواجه نصیر هم گفتن که تا کنون بیش از نیمی از امتحانات رو ندادن و مسیری رو که دانشجویان برای اعتصاب با خواسته روشن آزادی همکلاسی هاشون و تنبیه کسانی که در رو باز کردن تا ارازل و اوباش به صحن مقدس دانشگاه بیان و به دانشجوی مملکت توهین کنن و کتک بزنن، این حداقل خواسته ها خوشبختانه در بسیاری از دانشگاه ها مطرح شده و مقاومت دانشجویان به شکل اعتصاب راهی است که میتواند این خواسته ها رو محقق کند.

نکته پنجم سوالی است که یکی از دوستان از شهر ایذه در استان خوزستان کرده که شبیه این سوال رو با ذکر اسم شهرها یا بدون ذکر اسم شهرها تا به حال چندین و چند بار شاید ده ها بار من دریافت کردم و اون این است که شهر ما شهر کوچکی است، همه همدیگرو میشناسن و روابط روشنه پس بنابراین فعالیت کردن و کار کردن سخته. به محض اینکه دست به فعالیتی بزنیم فورا شناسایی میشیم و سرکوب در اینجا شدیده. همونطور مه قبلا صحبت کردیم در شهرهای کوچک درسته که این دشواری هست اما از سوی دیگه یک سادگی هایی هم داره و همین آشنایی روابط و مناسبات در شهرهای کوچک مزایایی هم داره که میشه از اونها استفاده کرد. در هر صورت در جایی که امکان لو رفتن و شناسایی هست طبیعتا باید با کار مخفی شروع کرد، با شعارنویسی روی دیوار، با نصب بعضی اعلامیه ها به طور مخفیانه در شب و در ساعاتی که کسی نمیبینه و به این ترتیب جلب نظر کردن. تشکیل سه نفر، چهار نفر، ماکسیموم هفت نفر گروه هم فکر که اینها بتونن کار رو دنبال بکنن و بعد یکی از کارهایی که غیر از شعارنویسی و الله اکبر گفتن و اس ام اس دادن یا کارهایی که این روزها میشه مثل اسکناس نویسی که جو شهر رو شما به نفع جنبش سبز جلب میکنین غیر از اون استفاده از همین شبکه های ارتباطی و فامیلی برای زیر فشار گذاشتن کسانی است که با کودتاچی ها همکاری میکنن و منفرد کردن اونها در روابط شهری، ایجاد جو متقابل در برابر کسانی که با کودتاچی ها همکاری میکنن و در فرصت های مناسبی مثل راهپیمایی 22 بهمن که حکومت هم قاعدتا مراسم داره، روشی که جنبش انتخاب کرده برای استفاده از روزهای رژیم، اونوقت با این زمینه سازی ها میتوان ناگهان جمعیت بزرگی رو به میدون برد و در سوی مخالف شعار داد. به خصوص که این دوست ما از شهرایذه گفته که اکثریت مطلق شهر در جنبش اصلاحات و در جنبش سبز طرفدار اصلاح طلبان و طرفدار جنبش سبز هستند بنابراین کار ساده تر هم هست، کافیست ابتدا مخفی و محرمانه با شعارنویسی و پخش اعلامیه، با شعارهایی که کسی نبینه جو شهر رو آهسته آهسته همراه کرد، هسته خودمون یا چند هسته رو شکل داد، اونوقت در یک حرکت عمومی مثل 22 بهمن میشود که جو اکثریت شهر رو همسو کرد ضمن اینکه همزمان فشار آوردن روی همکاران کودتاچی ها از درون همین شبکه های ارتباطی فامیلی و خانوادگی میتواند اونها رو کاملا در موضع ضعف قرار بده.

مطلب ششم پیشنهاد خوبی است که یکی از دوستان کرده و گفته که این خودروهای چینی که آوردن میخوان باهاش مردم رو بترسونن اینها در خیابونهای تنگ تهران یا سایر شهرها خیلی کاربرد نداره، اصولا درسته ماشینهای زرهچوش یا تانک که معمولا نظامی ها میارن توی خیابون به درد خیابون خیلی نمیخوره و گفته که نقطه ضعف اینها پنجره ای است که راننده و دیده بانش نشسته وبنابراین اگر یک تخم مرغ رو محتویاتش رو با یک سرنگ یا یک شوراخ کوچیک خالی بکنیم و داخلش رنگ بریزیم و درش رو هم یک چسب کوچک بزنیم پرتاب دوتا، سه تا تخم مرغ رنگی به شیشه یک همچنین خودرویی تمام دید اونها رو میگیره و کاراییشونو مقدار زیادی از بین میبره. به هر صورت اگر بخواهنددر تظاهرات از این ماشین ها استفاده کنند من مطمئنم که ده ها راه دیگه هم فعالین خواهند داشت برای اینکه کارآمدی اونها رو از بین ببرن و بی اثرشون بکنن، بعدا هم باز راجع بهش صحبت میکنیم.

نکته آخر راجع به سوالاتی که اغلب پرسیده میشه دیشب مطرح کردم، اولین سوالی که خبلی کشورهای دیگه هم پرسیدن اینکه این سرکوبگرهای ما خیلی خشن، خیلی تندخو و آدمکشن و مبارزه بی خشونت در مقابل اینها جواب نمیده. در مورد ایران این پاسخ رو باید داد که نه اصلا اینطور نیست، جاهای دیگه ای هم بودن که به همین خشنی بودن، به همین آدمکشی بودن و از این حیث آدمکشهای ایران فرقی با دیگران ندارن البته از یک حیث فرق دارن، من تا اونجایی که مطالعه کردم آدم هایی به پر رویی اینها و دروغگویی اینها ندیدم ولی مبارزه بی خشونت اونها رو هم برکنار میکنه.
تا فردا شاد، پیروز، موفق و سرافراز باشید.
به امید پیروزی ایران و ایرانیV