March 14, 2010

متن پیاده شده روز یکشنبه 23 اسفند 88

یکشنبه 23 اسفند88، 14 مارس 2010 میلادی

به دلیل اینکه در سفر هستم،امروز و چند روز آینده ناچار هستم که برنامه را با لب تاب و در سفر ضبط کنم و مدت آن هم حدودا پنج دقیقه است تا بتوانم آن را منتقل کنم. پیشاپیش بابت کیفیت نامناسب برنامه به لحاظ صدا، تصویر و کوتاه بودنش عذر خواهی می کنم.

راجع به پنج موضوع صحبت می کنیم:

موضوع اول:

از نقاط مختلف تهران گزارش رسیده است که شعارنویسی، به خصوص علیه آقای خامنه ای و دیکتاتوری،افزایش پیدا کرده ا ست. ازجمله در میدان ونک، خیابان آفریقا یا جردن. همچنین در شیراز هم شعار نویسی توسعه یافته است.


موضوع دوم:

به مغازه های خیابان های اصلی در تهران گفته شده که از ظهر سه شنبه، بسته باشند.پیشاپیش حکومت وحشت خود را از چهارشنبه سوری نشان داده است و همانطور هم که حدس زده می شود به احتمال زیاد حکومت در پاره ای از خیابان های اصلی و میدان هایی که به صورت سنتی مراسم چهارشنبه سوری هرساله در آن ها تمرکز یشتری دارد،نیرو مستقر خواهد کرد. در حالی که آنچه چهارشنبه سوری را برای جنبش مناسب و متمایز می کند آن است که می توانیم در تمام سطح شهر،هر منطقه و هر محله پراکنده باشیم و نیاز به حضور در خیابان های اصلی یا نقاط در گیری نیست. آنچه که اهمیت دارد این است که در این شب با شادی، نشاط، سرو صدا و زندگی خواهی به بهترین نحو اعتراض خود را به حکومت نشان دهیم. بالاخص قاشق زنی بزرگ و پر سروصدا،چرخش ماشین و پخش سرودهای انقلابی ، انجام مراسم سنتی چهارشبه سوری(چندین سال است که سنت مخالفت را در خود دارد) و ایجاد سرو صدا بعد از مراسم بهترین نوع اعتراض است.

موضوع سوم:

آقای حسن روحانی به درستی مطرح کرده اند که در حال حاضر تمام انرژی دولت صرف مسایل امنیتی می شود و ادامه این روند برای دولت ممکن نیست.

موضوع چهارم:

وزارت اطلاعات، اطلاعیه ی شدید و غلیظی را داده است و در واقع به دنبال پرونده سازی برای فعالان حقوق بشراست که اخیرا به آن ها حمله کرده و آن ها را بازداشت نموده اند. این فعالان کسانی هستند که از چند سال پیش اسامی خودرا به صورت شفاف و روشن اعلام کرده بودند وحکومت نیز آن ها را میشناخته و بارها آن ها را خواسته و احضارکرده بود. در حال حاضر نیز برای اینکه پرونده سازی کنند، هر افترای بزرگی که به ذهنشان رسیده به این عده زده اند،از جاسوسی گرفته تا ایران پروکسی و بودجه چهارصد میلیون دلاری چند سال پیش آمریکا- که اصلا نمی دانم هیچ وقت تصویب شده است یا نه؟- و دهها تهمت دیگر را جمع زده اند برای اینکه بتوانند سرو صدایی ایجاد کنند تا این شبکه فعالان حقوق بشر که به درستی گزارشات خوبی از نقض حقوق بشر در ایران را گردآوری و به دنیا ارائه می کردند را محکوم کنند. اما خوشبختانه سایر فعالان آن ها از فعالیت باز نمانده اند و توانسته اند کار خود را ادامه دهند، آنچنان که در همین هفته گذشته در ژنو هم در مورد روز زن هم گزارش خوبی از نقض حقوق بشرو حقوق زنان در ایران ارائه کردند.

موضوع پنجم:

به دنبال بحث هایی که در روزهای گذشته داشتیم، دیروز در مورد این مسئله صحبت کردیم که حکومت سعی دارد از سه روش حمله به شبکه های اجتماعی- مثل همین فعالان حقوق بشر،شبکه های دانشجویی، فعالین زنان، شبکه ی ستادهای انتخاباتی آقای موسوی و کروبی و غیره- حمله به ارتباطات، اینترنت وفرستنده های ماهواره ای و ارعاب و جو وحشت درست کردن، استفاده کند و گمان می کند که می تواند سازماندهی جنبش را مختل کند و حتی در صدد ایجاد اختلاف میان اعضای جنبش است. در مورد این سه روش حکومت، نکته ای وجود دارد که حکومت آن را نمی فهمد و آن این است که است که قویترین شبکه های اجتماعی، شبکه های خانوادگی، فامیلی، محله ای و حتی فضای مدرسه و دانش آموزی است که توان حمله به این ها را ندارد، بنابراین آکسیون های آتی ما بیشتر بر این شبکه ها مستقر خواهد بود.

تا فردا شاد، پیروز، موفق و سرافراز باشید

به امید پیروزی ایران و ایرانیان