March 22, 2010

متن پیاده شده روز دوشنبه 2 فروردین 89

دوشنبه 2 فروردین 1389 – 22 مارچ 2010 میلادی
امروز درباره 8 موضوع صحبت می کنیم.
موضوع اول: اعتصاب غذای عیسی سحرخیزولزوم دیدارازخانواده های زندانیان سیاسی
اعتصاب غذای "عیسی سحرخیز" روزنامه نگارو فعال سیاسی شجاع ایران ازدیروزآغاز شده وبه همراه سایرزندانیان درخارج ازایران هم جمعی اعتصاب غذا کرده بودند. درزندان ارومیه وزندان گوهردشت زندانیها دربندهای مختلف، بچه های سیاسی وغیر سیاسی مراسم سال نوداشته اند. آقای کروبی هم دردیداری که با "احمدی امویی" روزنامه نگارزندانی ما - که برای مرخصی آمده - داشته تاکید کرده بود که درایام عید به دیدن خانواده های زندانیان برویم. بخصوص خانواده زندانیانی که کمترشهرت دارند وکمترمطرح هستند. آقای کروبی ابرازنگرانی هم کرده بود ازسرنوشت کسانی که اسم ورسم شان کمتر است. جا دارد این حرف آقای کروبی را هرکس که ازدستش برمی آید دنبال کند وبه دیدن خانواده زندانیان کمترشناخته شده برود.


موضوع دوم: جمع آوری کمک برای روزنامه نگاران وخبرنگاران پناهجودر خارج ازایران
جمعی ازروزنامه نگاران وخبرنگاران درخارج ازایران طی یک پیامی که به صورت فیلم منتشر کرده اند به درستی تاکید کرده اند که جمع بزرگی ازپناهجویان ایرانی که دربین آنان روزنامه نگاران، فعالین سیاسی و خیلی کسان هستند، احتیاج به کمک دارند. به همین دلیل هم سازمان خبرنگاران بدون مرزرا معرفی کرده اند که هرکس می تواند به این سازمان کمک مالی(حتی با چند دلاریا چند یورو) بکند، تا بتوانند به پناهجویان کمک بکنند.
سایت "بالاترین" هم دراین زمینه برای کمک به میدان آمده. من خواهش می کنم که هرکسی که توانایی کمک دارد(هرچند که فکر می کند ناچیزاست مهم نیست)هرچند دلاری که می تواند کمک بکند تا ازطریق سازمان خبرنگاران بدون مرز به بچه هایی که ازفشاروسرکوبی که درداخل بوده به خارج ازایران به پناهجویی آمده اند کمک بشود.
موضوع سوم: تجمع درحافظیه شیرازدرهنگام تحویل سال و دادن شعارهای جنبش سبز
درزمان تحویل سال جمع بزرگی درحافظیه شیرازاجتماع کرده بوده اند وبا دادن شعار"یا حسین میرحسین" و سایرشعارهای جنبش سبزعملا درزمان تحویل سال
تظاهراتی را درآنجا شکل داده اند. این آن چیزی است که درایام نوروزوسفرهای نوروزی خیلی خوب می تواند اتفاق بیفتد و بچه هایی که ازشهرهای مختلف به جاهای مختلف ایران می روند می توانند به رشد جغرافیایی جنبش کمک بکنند و نشان بدهند که جنبش چگونه درسراسرایران حضوردارد.
نکته چهارم: تمرد "لشکر55هوابردشیراز" ازسرکوب مردم درشب چهارشنبه سوری
در شیرازدرمراسم چهارشنبه سوری به دلیل اینکه حکومت نیروکم داشته در منطقه قصرالدشت شیرازبه سراغ" لشکر55هوابرد شیراز" رفته وجمعی ازپرسنل این لشکررا به خیابان آورده بوده که مردم را بترساند یا احیانا سرکوب کند. اما پرسنل غیرتمند این لشکرازدستوری که برای مقابله با مردم به آنها داده شده بوده تمرد کرده اند واعلام کرده اند هرتبعاتی که برایشان داشته باشد می پذیرند. این حادثه، حادثه مهمی است که دوچیزرا نشان می دهد. یک این که نشان می دهد مشکل حکومت - وقتی که حرکت واعتراض گسترده وسراسری وپراکنده درسطح تمام شهرهای ایران می شود- درداشتن نیروی پلیس یا سپاهی است که بتواند همه جا ببرد ومقابله کند وناچارمی شود سراغ ارتش برود. دوم چیزی است که قابل پیش بینی هم بوده این که ارتش زیرباراین کارنمی رود وبه سرعت تمرد می کند.
موضوع پنجم: حرفهای تکراری آقای خامنه ای درمشهد
آقای خامنه ای همان حرفهای تکراری را باززده: تکرارواژه دشمن واینکه حوادث یک سال گذشته را یکسره به خارجی منصوب کردن واین تحلیل ها که گویی کسانی خارج آمده اند ودرکشورشلوغ کرده اند وچشم روی واقعیت ها فروبستن. من فکرمی کنم آقای خامنه ای دراتاق دربسته می نشیند وبرای خودش فکرمی کند واگر یک آن سرش را ازپنجره اتاق اش بیرون بیاورد میلیونها نفررا می بیند. شب چهارشنبه سوری فقط کافی بود که توی پناهگاه توی زیرزمین نباشد و به شعارها گوش می کرد تا ازصدای آتش بازی وفعالیت بچه ها می فهمید که این ملت هستند که باهاش مخالف هستند. دیدم که بعضی ها مطرح کرده اند" این حرفها که می زنی همه قبول، چرا می ترسی ازاینکه یک انتخابات آزاد بگذاری؟" ویا خیلی ساده تر، طبق آن چیزی که قبلا آقای کروبی یا موسوی گفته اند، بیا یک جایی بگذار، چوب و چماق وسرکوبگررا کناربگذار، ببین که اکثریت مردم چگونه باهات مخالف هستند. یک تظاهرات یا تجمع مسالمت آمیزدرسطح کشورکافی است که نشان بدهد که چگونه اکثریت مطلق مردم نه آقای خامنه ای را می خواهند ونه دولت کودتایی را.
موضوع ششم :
الله اکبر گفتن علاوه برتهران درزمان تحویل سال وبعد ازآن که آقای خامنه ای و احمدی نژاد صحبت می کردند، ازاصفهان وشیراز وچند نقطه دیگرهم گزارش شده، دال براینکه این کاررا مردم کرده اند واعتراض شان را نشان داده اند.

نکته هفتم: معرفی کتابهای جین شارپ
درادامه کتابهایی که قبلا راجع به آنها صحبت کردیم، معرفی کتاب "ضد کودتا"ی آقای "جین شارپ" است که مجددا ضمیمه برنامه امروز می کنم. آقای جین شارپ استاد دانشگاه هاروارد بوده که بازنشسته شده ویکی ازبهترین متفکرین مبارزات بی خشونت است ودرواقع او کسی است که شاید بشود گفت که برای نخستین بارمبحث مبارزات بی خشونت را به عنوان یک روش قدرتمند مبازراتی مطرح کرده وسعی کرده فلسفه سیاسی آن را بیان کند. آقای جین شارپ کتابهای متعددی دارد که من دوکتاب اورا که به فارسی ترجمه شده قبلا خدمتتان معرفی کرده ام که یکی را امشب ضمیه برنامه می کنم (ضد کودتا) و یکی را هم فردا خدمتتان ارائه خواهم کرد.
نکته هشتم: بررسی فعالیت ایرانیان خارج ازکشوردرحمایت ازجنبش سبز
دردنباله شش سوالی که اغلب ازجنبش سبز پرسیده می شود، می رسیم به سوال پنجم که دردنیا چه کاری می شود برای جنبش سبز کرد؟
تاکید مجدد براین می کنم که ایرانی ها درخارج ازایران بسیارشایسته وخوب حرکت کردند. درمقایسه با مردم کشورهای دیگرمثل یونانی ها درجریان کودتای سرهنگ ها یا شیلیایی ها درجریان کودتای پینوشه ایرانی ها شاید بهترازاین ملیت ها ظاهر شدند. من کارهایی را که درخارج از ایران می شود کرد، ذیل چهارسرفصل خلاصه می کنم:
اول: کارهایی که افکارعمومی مردم وهمدردی آنها را جلب می کنیم، مثل تظاهرات کردن، شمع روشن کردن، موسیقی اجرا کردن، اعلامه بینشان پخش کردن.
دو: کارهایی که با مطبوعات ورسانه های گروهی می کنیم. غیرازاینکه اگرتظاهراتی می گذاریم بتواند درمطبوعات منعکس بشود، نوشتن مقاله، مصاحبه کردن واگرخبرنگاری می شناسیم به اوتوضیح دادن.
سوم: کاربا محافل سیاسی، سازمانهای حقوق بشری، سازمانهای بین اللملی برای دفاع ازحقوق مردم ایران وسازمانهای دولتی وغیردولتی و فعالین این سازمانها برای توضیحات سیاسی وپشتیبانی ازمبارزات مردم.
چهارم: پشتیبانی مستقیمی که ازجنبش درایران می شود کرد. مثل پشتیبانی فنی، اینترنتی، خبررسانی، دانش، تجربه و امثال آن.
اینکه ما ازدنیا چه بخواهیم می ماند برای بحث فردا.
تا فردا شاد و پیروز و موفق و سرفراز باشید.
به امید پیروزی ایران و ایرانی