محسن سازگارا

یکشنبه ۲۸ شهریور۱۳۸۹ و ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۰

امروز راجع به ۱۰ موضوع امروز صحبت خواهیم کرد:

موضوع اول اینکه شیوا نظر آهاری به ۶ سال و نیم زندان و تبعید به ایذه و۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است. همچنین حکم ۸ سال و نیم زندان برای مجید توکلی به تایید دادگاه تجدید نظر رسیده است.

نکته دوم اینکه آقای کروبی در نامه‌ای به آقای هاشمی‌ رفسنجانی‌، رئیس مجلس خبرگان،( که تاریخ دوشنبه‌ ی گذشته را دارد) نوشته اند که منظور از مجلس خبرگان رهبری این نیست که این مجلس در مالکیت رهبر باشد، بلکه مراد این است که مجلسی است که باید بر کار رهبر نظارت داشته باشد و بر اینکه مجلس خبرگان رهبری باید به وظایفش و بخصوص اصل ۱۱۳ قانون اساسی‌ (که مربوط به عزل رهبری است) عمل کند، تاکید کردند. در واقع آقای کروبی خواهان عزل آقای خامنه ای شده اند. ایشان با استناد به سیاه کاری ها و تباه کاری‌هایی‌ که ارگان های زیر نظر رهبری از قبیل سپاه پاسداران، قوه‌ی قضاییه و ... انجام داده اند، خواهان پیگیری این موراد شده اند.

نکته سوم اینکه آقای احمدی نژاد در مصاحبه‌ای که با روزنامه ایران داشته، برای مجلس شاخه شانه کشیده است و گفته که آن صحبت آقای خمینی که گفته بود:" مجلس در راس امور است" ، مربوط به آن دوره‌ای است که نظام نخست وزیر داشت و برای انتخاب نخست وزیر، مجلس باید رای می داد. البته به نظر می‌رسد که ایشان مغالطه کرده است، چرا که آن موقع هم که آقای خمینی این بحث را مطرح کردند برای این بود که کشمکش با آقای بنی‌ صدر، به عنوان رئیس جمهور، پیش آمده بود و آقای خمینی می‌خواست تا دست مجلس را برای عزل آقای بنی‌ صدر باز کند که این کار هم با ۲/۳ آرای مجلس انجام شد. به هر صورت این حرکت آقای احمدی نژاد و حمله به روزنامه کیهان ،بدون اسم بردن از کیهان اما با نشانه هایی مشخص و اشاره ای به این روزنامه‌ ، زوایای دیگری از رودررویی آقای احمدی نژاد با آقای خامنه‌ای و بخش هایی دیگری از اصولگرایان و بویژه مجلس را نشان می دهد. البته مجلسی‌ها هم به این صحبت‌ها واکنش نشان داده اند، از جمله سایت الف ( مرتبط با آقای توکلی) یکسری نقل قول هایی را از آقای خامنه‌ای ردیف کرده که مجلس در راس امور است را تایید می‌کند. به هر صورت این کشمکش، همانطور که روز هایی گذشته هم گفتیم، شکاف داخل حاکمیت به راس هرم یعنی‌ بین آقای احمدی نژاد و خامنه‌ای رسیده است و باز هم حوادث بیشتری انتظار می رود. این نکته را هم بگویم که آقای بقایی (رئیس سازمان میراث فرهنگی‌ و معاون آقای احمدی نژاد) در مصاحبه با نشریه پنجره (که توسط پسر آقای حداد منتشر می شود) گفته است که آقای احمدی نژاد کورش زمان است. انصافا بیشتر از این نمی‌توان به مفاخر ملی‌ ما مثل کورش کبیر اهانت کرد.

نکته چهارم اینکه دفتر حمایت از حیوانات از آقای مکارم استفتایی کرده بود که وزارت ارشاد آگهی‌‌های مربوط به حیوانات را چاپ نمی کند. روز بعدش دفتر این انجمن پلمب شد. این موضوع از این جهت جالب است که وقتی‌ نظامی ها خارج از هر چهارچوبی قدرت را به دست می گیرند، حتی تحمل مخالفت اندک از سوی انجمن حمایت از حیوانات را هم ندارند. این مساله را باید به امثال آقای خامنه‌ای گفت که وقتی‌ نظامی گری را وارد سیاست می کنند، قانون و حاکمیت قانون از سیاست رخت بر می بندد و نتیجه اش این می شود که هیچ مقاومت کوچکی هم تحمل نمی‌شود.

نکته پنجم این که آقای سردار رشید (معاون رئیس ستاد نیروها‌ی مسلح، معاون آقای فیروز آبادی) در یک سخنرانی‌ اعلام کرده است که ما در آستانه‌ی یک جنگ احتمالی‌ قرار داریم. البته ایشان گفته است که که آمریکاییها جرات حمله به ایران راندارند.اینطور روی طبل جنگ کوبیدن از طرف بخش‌هایی‌ از سپاه که قبلا هم سابقه‌ داشته است ، این مساله می تواند از یک سواز روی ترسی‌باشد که این آقایان دارند و می خواهند به این ترتیب پیشگیری کنند و یا اینکه ترجیح می دهند فضایی جنگی و نظامی ایجاد کنند تا وجودشان را توجیه کنند و نا محبوبیتی را که بین مردم دارند به این ترتیب سرپوش بگذراند یا حتی ممکن است که هر دوی این دلایل باشد.

نکته ششم اینکه چند روز پیش خبری آماده بود که یکی‌ از معاونین وزارت اطلاعات به طور ناگهانی تعویض شده است. شایعات و اخباری رسیده است که این فرد آقای شکری نامی‌ است که به دستور شخص آقای خامنه‌ای از معاونت وزارت اطلاعات عزل شده است و اصلی‌‌ترین دلیلش هم نزدیکی‌ به آقای رحیم مشایی و این باند در دولت بوده است. اگر این خبر صحت داشته باشد، تایید دیگری است بر کشمکش‌هایی‌ که در پشت پرده میان بیت رهبری و جناح آقای احمدی نژاد در جریان است.

نکته هفتم اینکه بالاخره رئیس پلیس راه اعلام کرد که برای سال آینده تمهیداتی اندیشیده شده تا کامیون‌های "هوو" که از چین وارد شده است،( به دلیل نقص فنی‌ که این کامیون‌ها دارند و تا به حال باعث مرگ هزاران نفر شده اند) نمره نشوند. در ضمن کسانی‌ هم که این کامیون‌ها را داشته اند، می توانند به قوه قضاییه شکایت کنند تا کارخانه‌ی وارد کننده ،که ایران خودرو دیزل است، به آنها خسارت پرداخت کند. اما جالب این است که آقای جعفری دولت آبادی( دادستان تهران) مطرح کرده است که چون یک عده از این بابت بیکار می شوند، نمی‌شود این کامیون‌ها را حذف کرد. گوئی که اگر این عده که بیکار می شوند، کشته شوند مشکلی وجود ندارد اما بر اساس شایعات و اطلاعاتی‌ که وجود دارد در واردات این کامیون‌ها دست آقای مجتبی خامنه‌ای و بیت دخیل است، آقای دادستان هم که معروف به تبعیت از بیت است، می‌خواهد به این ترتیب جلوی نمره نشدن این کامیونها را بگیرد.

نکته هشتم این که به نظر می‌رسد که در عراق توافقاتی در حال شکل‌ گیری است که آقای ایادعلاوی رئیس جمهور و آقای عادل عبدالمهدی نخست وزیر شود و اینکه رئیس مجلس از احزاب کرد باشد و در عوض کرکوک و منابع نفتی‌ آن را دولت مرکزی واگذار به دولت خودمختار و منطقه‌ای کردستان کند. اگر این توافق به نتیجه برسد آنوقت اجماع عمومی هم بین کردها، شیعیان و سنیها صورت می‌گیرد. به هر صورت ایران با این قبیل توافقها همیشه مخالف بوده است، همچنین آقای نوری الملکی هم کماکان با این توافق مخالفت می‌کند.

نکته نهم اینکه چندی پیش در خبرها عنوان شد که روسیه با اسرائیل توافق کرده تا با یکدیگر هواپیمای بدون سرنشین بسازند و ضمناً صنایع نظامی روسیه توسط اسراییلی‌ها بازسازی و به تکنولوژیهای روز مجهز شود. به احتمال زیاد این همکاریها در مواضع روسیه نسبت به ایران تاثیرات زیادی خواهد داشت. باید به آقای خامنه‌ای گفت که سالهاست که به روسها تکیه کرده و حتی به پشتوانه‌ ی روسها کودتا کردند، اما این اصل بزرگ را یادشان رفته که قدرتها‌ی خارجی‌ قابل ارتباط هستند اما هیچکدام قابل اتکا نیستند.

نکته دهم مربوط به پاسخ به یک سری سوالات مربوط به نوع آکسیونهایی است که الان می تواند در جنبش مطرح شود. در چهارچوب برنامه ریزی و استراتژی کلان به دو اصل اشاره می‌کنم. در مرحله‌ی کنونی هرآکسیونی که طراحی می شود باید یک سر آن فشار بر سپاه را شامل شود و بتواند سپاه را زیر فشار بگذارد تا فرسایش داخلی‌ و بین‌المللی سپاه را افزایش دهد و سر دیگرش هم باید به مسائل اقتصادی برگردد و اصل کلی‌ که آنچه‌ را که دولت می‌خواهد گران کند در مقابلش ایستادگی کنیم وبایستی آکسیون‌هایی‌ را طراحی کنیم که بسیج عمومی را در اعتراض به این کارهای دولت و گرانی به همراه باشد. در مرحله‌ی کنونی جنبش، بر دوش این دو محور کلی‌ می‌توان به آکسیون‌هایی‌ فکر کرد که حتی المقدور حداکثر مردم در آن دخالت کنند و حداقل خطر را هم داشته باشد. در این مورد باز هم، صحبت خواهیم کرد

اندکی‌ صبر سحر نزدیک است

تا فردا شاد، پیروز، موفق و سرافرازباشید

به امید پیروزی ایران و ایرانی
V