محسن سازگارا

سلام

شنبه 30 بهمن 89، 19 فوریه ی 2011 میلادی

امروز در مورد هفت موضوع صحبت می کنیم.

تظاهرات 1 اسفند

موضوع اول مربوط است به تظاهرات اول اسفند ماه یعنی روز "اخطار به دیکتاتور". همانگونه که می دانید قرار بر این شده است که به مناسبت گرامیداشت یاد شهدای 25 بهمن، صانع ژاله و محمد مختاری، دو دانشجویی که به دست جمهوری اسلامی شهید شدند و همچنین در پشتیبانی از آقایان موسوی و کروبی، روز یکشنبه، اول اسفند تظاهراتی برگزار شود.

در مورد مسیر تظاهرات و شعارها بحث های زیادی مطرح شده است. در تهران خیابان ولیعصر به عنوان مسیر شمالی-جنوبی و خیابان انقلاب حد فاصل میدان امام حسین تا آزادی به عنوان مسیر شرقی-غربی و نقاطی همچون چهارراه ولیعصر یا میدان ونک به عنوان جاهای در نظر گرفته شده است که فقط و فقط برای پیدا کردن همدیگر و شکل دادن به هسته ی تظاهرات مورد نظر قرار بگیرد. اما اصل بر تظاهرات پراکنده و پخش شدن در سطح شهر است.

شعار محوری عبارت است از "مرگ بر دیکتاتور"، و شعارهایی با تاکید بر رفتن خامنه ای همچون "مبارک، بن علی، نوبتته سید علی" . همچنین شعارهایی مبنی بر حمایت از جنبش سبز و رهبران آن است. و در نهایت دیگر شعار محوری ما تاکید بر انتخابات آزاد و کنار رفتن دیکتاتور می باشد.

نکته ی دوم لزوم تحرک داشتن و حرکت کردن در سطح شهر است آن هم برای اینکه درگیر نشده و هزینه ندهیم. این درست نیست که بچه های بحرین با آن جمعیت کم 10 کشته دادند که دلیلش نشستن در یک مکان بود. در لیبی هم تا الان 24 نفر کشته شده اند. اینها درباره ی ما نباید صدق کند. هنر ما این است که بیشترین ضربه را به حکومت زده و کمترین خسارت را بدهیم. بنابراین استدعای من این است که اصول ایمنی را رعایت کرده و تحرک داشته باشیم. بهتر است تلفن همراه و کامپیوترهای خانگی را هم پیش از تظاهرات از اطلاعاتی که ممکن است دردسر ساز باشد پاک کنیم. همچنین صورت های خود را پوشانده و اوراق شناسایی اضافی همراه خود حمل نکنیم. مبارزه ی بدون خشونت به معنای کتک خوردن نیست اما این معنی را هم نمی دهد که بی جهت خود را به خطر بیاندازیم.

نکته ی سوم ایجاد تظاهرات در سراسر کشور است. در روز 25 بهمن به خوبی دیده شد که در بسیاری از شهرستان های کشور تظاهرات داشتیم که در مورد برخی شان چون فیلم و عکسی از آنها نرسیده بود اطلاع رسانی نشد، همچون کرمان که بعدا بچه های این شهر خبر از تظاهرات مردمی دادند. در شهرستان ها هم می توان دست به تظاهرات پراکنده زد و این تظاهرات را می توان از محل هایی که بچه های هر شهر از پیش تعیین می کنند و میان خود قرار می گذراند آغاز کرد. به این شکل فشار از روی تهران برداشته می شود و حکومت هم متوجه می شود که با یک ملت طرف است. بچه های آذربایجان گفته اند که چون روز ملی زبان مادری هم هست به تظاهرات می پیوندند. در مورد کردستان باید گفت که هر دو شهید اخیر ما کرد هستند، یکی از پاوه و دیگری از نقده و گروه های مختلف کرد از مردم دعوت کرده اند که به تظاهرات و اعتراضات بپیوندند. بنابراین سراسری بودن اصل دیگری است که می تواند قدرت ما را بیش از پیش به رخ رژیم بکشد.

مورد دیگر حرکت خودروهاست که در تهران و شهرستان ها نقش اساسی را دارند. هر کس که از ساعت 3 بعد از ظهر به بعد در خیابان بوده و نمی تواند در تظاهرات شرکت کند با خودرو در سطح شهر حرکت کند. به این شکل می توانند با ایجاد ترافیک، بوق زدن و شعاردادن به حرکت مردم کمک کنند.

نکته ی مهم این است که الله اکبر و مرگ بر دیکتاتور گفتن شنبه شب و یکشنبه شب راس ساعت 10 در پشت بام ها انسجام و همبستگی ما را نشان داده و بیش از پیش پشت دیکتاتور را خواهد لرزاند. مطمئن باشید شعار الله اکبر و مرگ بر دیکتاتور گفتن در پشت بام ها، اگر همه ی ملت در آن شرکت کنند، اصلا کم از تظاهرات در خیابان نیست. لذا خواهش من این است که اگر در میان دوستان و آشنایان شما کسانی هستند که به هر دلیلی نمی تواند در تظاهرات خیابانی شرکت کند، از ایشان بخواهید که بر سر بام ها حاضر شده و الله اکبر بگویند برای اینکه این رمزی بزرگی است که می تواند انسجام ملی ما را نشان داده و کار را برای مراحل بعد آسان می کند.

چون حکومت اجازه ی فعالیت به خبرنگاران خارجی را در کشور نمی دهد، وظیفه ی اطلاع رسانی و تهیه ی فیلم وعکس در این رابطه هم بر عهد ه ی خودمان است.

تظاهرات اول اسفند قدم بزرگی است که پس از 25 بهمن برمی داریم و خود را آماده ی مراحل بعدی جنبش می کنیم که پی در پی از راه می رسد و انشاءالله با برنامه ریزیی که صورت می گیرد به سمت فلج سازی حکومت می رویم.

حصر خانگی رهبران جنبش

حبس خانگی آقای موسوی و کروبی و همسرانشان آغاز شده و آقایان آن را رسما اعلام کرده اند. منتهی این آقایان از پیش فکر این مرحله را کرده بودند و اکنون مشاورانشان مشغول سازماندهی امور هستند و در واقع این حکومت فقط ضررهای این کار را خواهد دید. حال جنبش یک مطالبه ی دیگر هم دارد و آن شکستن حصر رهبرانش است. ضمن اینکه راهبری جنبش هم خیلی خوب می تواند به دست مشاوران ایشان انجام شود.

دست خالی حکومت

روز گذشته چون نتوانسته بودند ساندیس خورها را جمع کنند، همان جمعیت نماز جمعه ای ها را به میدان انقلاب بردند و چند شعار سردادند و دست خالی بودن حکومت دوباره مشخص شد. جالب است که یکی از سایت های نزدیک به دولت آقای احمدی نژاد به بهانه ی انتقاد از شهرداری فیلم شعار "مرگ بر خامنه ای" که از سوی مردم در 25 بهمن سر داده می شد را به معرض دید گذاشته است.

کسری بودجه ی 5 میلیارد دلاری دانشگاه تهران

معاون دانشگاه تهران گفته است که دست کم 4 تا 5 میلیارد تومان برای پرداخت بدهی به استادان کسری بودجه داریم.

پلیس مسوولیت کامیون های هوو را نمی پذیرد

آقای احمدی مقدم، فرمانده ی پلیس، گفت که نیروی انتظامی در موضوع کامیون های هوو مظلوم واقع شده است. اشاره ی وی به این است که در واقع این موضوع از اختیار آنها بیرون است چرا که بسیار گفته می شود که آقای مجتبی خامنه ای و آقای حداد عادل پشت واردات این کامیون های قاتل و مرگبار هستند.

بهای خامنه ای برای مصباح

آقای مصباح یزدی گفت که رهبری آقای خامنه ای، میلیاردها دلار برای ما ارزش دارد که البته راست هم می گویند و برای ایشان ارزش دارد. باز البته به قیمت خون هزاران جوان این مملکت، رهبری آقای خامنه ای تمام شده است.

ادامه ی درگیری ها در چند کشور عربی دیگر

در لیبی، بحرین و اردن نا آرامی ها ادامه دارد و باید گفت که هوشمندی مردم ایران در مبارزات باید زبانزد منطقه باشد.

اندکی صبر سحر نزدیک است

تا فردا شاد، پیروز، موفق و سرافراز باشید

به امید پیروزی ایران و ایرانی
V