سهيلا حميد نيا (همسر محمد محسن سازگارا، تهران): قصدمان از نوشتن اين نامه، البته قبلا هم براي آقاي خاتمي ما نامه داده بوديم. ولي متاسفانه جوابي از طرف ايشان نداشتيم. البته براي آقاي شاهرودي و آقاي کروبي هم نامه داده بوديم. چون الان 44 روز هست که از سلامتي همسرم، آقا دکتر سازگارا هيچ خبري در دست نداريم و مي دانيم که ايشان از 25 خرداد به محض دستگيري اعلام اعتصاب غذا و دارو کرده و بارها مراجعه به قوه قضاييه کرديم و همچنين وکيل ايشان، آقاي دکتر شعله سعدي، بارها مراجعه کردند ولي جوابي از قوه قضاييه ما دريافت نکرديم، مبني بر اينکه همسرم حتي سالم هست يا در کجا زنداني هست؟ هيچ خبري نداريم. با توجه به برنامه اي که براي خانم کاظمي پيش آمد و من از همين جا اظهار همدردي مي کنم با خانواده خانم کاظمي، اتفاقي که براي ايشان افتاد در بازجويي و همچنين در دستگيري شان، يک کم نگران شديم، چون 44 روز است که از سازگارا هيچ خبري نيست و همچنين برخوردي که آقاي خاتمي کردند با اين مسئله که ايشان يک ايراني شهروند کانادايي بودند، فورا گروهي را تشکيل دادند که رسيدگي شود به پرونده ايشان، ولي ديدم براي محمد محسن سازگارا را تمام آقاياني که در مسند کار هستند، سازگارا را مي شناسند. ايشان از 13 سالگي فعاليت سياسي داشته و اکنون که 48 سالش است، مدت 44 روز است که در زندن به سر مي برد، با اعتصاب غذا و دارو. من تعجبم از اين است که تمام آقايان مهر سکوت بر لب زدند و ظاهرا اصلا چنين فردي وجود ندارد. البته گوشه و کنار مي شنويم که سازگارا را به تخت بستند، سرم زدند و ايشان همچنان به اعتصاب غذا و دارويشان ادامه دادند. و مسئله اي که الان من را ناراحت مي کند، من آمدم، ديدم و گشتم. وصيت نامه ايشان را پيدا کردم و واقعيتش نمي دانم اين ها بعد از اين همه مدت، يا بلايي سر سازگارا آورده اند يا اينکه سازگارا آنقدر در وضعيت بدي به سر مي برد که حتي اجازه نمي دهند حتي يک تلفن، نه يک ملاقات از خانواده اش با ايشان داشته باشد. براي همين هم بود که ما از آقاي خاتمي خواستيم همان اقدامي که براي خانم کاظمي کردند، حالا به هر صورتي که بوده، به هر مقداري که انجام شده، حد اقل براي دکتر سازگارا هم بشود و ما کار خاصي نمي کنيم، چون سازگارا هميشه مخالفت سياسي خودش را اعلام مي کرده در اين مملکت. ولي فکر مي کنم حداقل خواسته يک خانواده يک زنداني سياسي اين بايد باشد که از سلامتي زنداني اش خبر داشته باشد و اين حداقل خواسته يک فرد است.
امير مصدق کاتوزيان (راديوفردا): اقدام بعدي شما چه خواهد بود؟
سهيلا حميد نيا: من همين الان که با شما صحبت مي کنم، نامه اي در واقع براي کميسيون حقوق بشر اسلامي، جناب آقاي ضيايي فر نوشتيم که امروز براي همه خبرگزاري ها فرستاديم، که نمي دانم آيا منعکس بشود يا نشود. و در واقع ما از همه جا استمداد کمک مي کنيم، که مگر مي شود آدم از کسي 44 روز، البته الان که من صحبت مي کنم، وارد چهل و پنجمين روز شديم، که از سازگارا هيچ خبري نداريم. هر کس هر جرمي کرده باشد، حداقل بايد خانواده اش از سلامتي ايشان باخبر بشوند. پس يا بلايي سر سازگارا آمده، و يا اينکه در وضعيت بسيار بدي به سر مي برد که نمي گذارند خانواده اش هيچ خبري از ايشان داشته باشد.